tey fylgt umhvørvisvendarfeløgum kring heimin. Hon góðtekur at enda at hetta hoyrir til føroyska mentan, eins og føroysk klæði, føroyski dansurin, málið og so framvegis. Hon heldur á við at skriva um føroyskan

ljóðar gamalt og týskt, men eg haldi hetta er í ordan í dag. Júst á hesum stað eru tey stolt av teirra mentan. Her er okkurt ektað, í mun til turkiskar pissabarrir, kebap fastfood, Mac Donalds, kinverskar keðiligar

andglettin. Men hugnaløtan var tó eisini annað enn matur og drekka. Hon var eisini merkt av vinnu og mentan. Oljan, sum mong av okkum seta sítt álit á, var eisini ein týðandi partur av føroyakvøldinum í Sloan

hevur meira at geva, enn hann sjálvur kanska heldur. Hann hevur í grundini ein fittan part av okkara mentan við sær, har hann fer strevandi um teigarnar við gomlu trillibøruni. Hann hevur gjørt hana sjálvur

og at lógin, ið var frá einaferð í 20?unum, ikki hoyrdi nútíðini til. Nýggj lóg er komin. Og nýggj mentan á økinum, tykist. Føroyingar drekka nú vín, sum búðu teir í suðurlondum, og afturvið einum góðum

eftir, hvussu tey gera í Danmark, heldur áttu vit at hugt eftir t.d. íslendsku lógini, tí okkara mentan líkist meir og smíða eina lóg, sum hóskar til føroysk viðurskifti. Nógv gott er eisini við lógini

ein kópaskinsfrakka er eins náttúrligt sum at nýta kálvaskinn ella oksaleður. Veiðan er ein lutur í mentan okkara. Hon hevur sett sín avgjørda dám á okkara matvanar, okkara søgu og samleika. Somuleiðis hevur

sjónvarpi, og so skipar felagið fyri kjakfundum og upplýsandi fundum um føroysk viðurskifti ? bæði innan mentan og politikk.

torgreiddur hóast alt. Hyggjarin fatar dýpdirnar í søguni og skilir, at tað snýr seg um amerikanska mentan, og at á øllum økjum er ónt og gott. Og hóast allan skilnað, so hevur tónleikurin dugað at skapa

ár til eina ogn, sum kommunan eigur og sum gjørdist karmur um biograf, tónleik, sjónleik og aðra mentan í Klaksvík, haldi eg ikki at formaðurin í Mentunarnevndini skal vera so keddur av. At Atlantis í