Jóannes Hansen 4. PARTUR Nú fer skjótt at vera feriutíð aftur. Feriuárið verður sagt at vera frá 1. mai og til 30. apríl. Tá ið hetta kom í lag millum heimsbardagarnar báðar, vóru hugtøkini frítíð og
BYGGISTRÍÐ Úti í Bakka í Havn hevur eitt stríð tikið seg upp um eitt byggimál. Ein maður hevur søkt kommununa um at sleppa at leiga eina neystagrund at byggja sær eini sethús á. Kommunan hevur játtað
Manbjørn er sjómaður av tí rætta slagnum. Hann er útbúgvin skipsførari og hevur ført skip í mong ár. Viðurskiftini í samfelagnum sum heild og politikkur hava hansara størsta áhuga. Skal tað lýsast í f
2. deild Bæði LÍf og HB hava fyri ein stóran part av árinum verið í tungum sjógvi í næst bestu deildini. Leygardagin hittust tey bæði í Leirvík, og fyri báðar partar hevði dysturin alstóran týdning í
Seinastu dagarnar hevur danska blaðið Kristeligt Dagblad vitjað í Føroyum, her tey hava prátað við ymisk fólk um ta ætlaðu yvirtøkuna av fólkakirkjuni. Teirra millum er Føroya bispur, Hans Jacob Joens
Barnaansing er, sum øllum kunnugt, eitt kommunalt málsøki, so hetta ørkymlar at hoyra, at landið nú skal fíggja kommunalar uppgávur. Hvar fór tað greiða uppgávu- og ábyrgdarbýtið millum land og kommun
Vida Højgaard á Rætt í Kollafirði, tann 1. mars 2001 Eftir at hava stuðlað Fólkaflokkinum í nógv ár bæði í skrift og í talu - havi millum annað verið valevni flokksins tvær ferðir - hevur undirritaða
Schumann Hjaltalin býráðslimur Valevni fyri Sambandsflokkin Skal tað eydnast okkum at verða ein sterk og góð kommuna, so er tað av allar størsta tídningi, at hava sum aðalmál, er at gerast skuldarfrí.
»Slíkt hendir altíð um jóltíðir« plagar at verða tikið til um hesa tíðina, og seinastu vikuna hava vit so ruddiliga fingið staðfest, at so er. Klokkan var beint fyri hálvgun tólv fríggjakvøldið, at lø
Tvøroyri. Foreldrini hjá Poul áttu eingi hús. Tey fluttu úr eini íbúð í aðra. So tað var við góðari grund, at mamma Poul segði við okkum: “Giftið tykkum ikki fyrr enn tit hava bygt!” Tað gjørdu vit heldur [...] min brodersøn Jens, en 9 aar gammel dreng, der var faldet i søen nede paa Nolsøes bro. Da jeg paa grund af min sygdom ikke kunde være i stand til at redde ham, kunde jeg kun udstøde et kraftigt raab: “Jens