deyðin og horvið er hav. Bernt Støylen / Gudmund Bruun týddi. Við hesum orðum vil eg vegna Føroya Landsstýri, vísa tykkum, ið mist hava, okkara djúpastu samkenslu í stóra sakni og sorg tykkara, og ynskja

avgerðir. Einoygt løgting. Einoygt landsstýri. Soleiðis er fyrsta viðmerkingin frá Siv Friðleifsdóttir, tá vit leggja fyri henni úrslitið av løgtingsvalinum og skipan av landsstýri í Føroyum. Hon vísir á, at í [...] Løgtingi 1980 3% 1984 3% 1988 9% 1990 9% 1994 16% 1998 13% 2002 13% 2004 9% Kvinnuumboðan í Føroya Landsstýri 1981 0% 1985 17% 1988 33% 1989 0% 1989 17% 1991 14% 1993 17% 1994 0% 1996 0% 1998 13% 2002 11%

júst hevur byrjað regluligt flogsamband til Skotlands. Hetta boðar frá góðum. Tøkk Vegna Føroya landsstýri fari eg at enda at bera tær eina stóra tøkk fyri tey 50 árini, tú hevur umboðað Føroyar í Bretlandi

at vera hampuliga væl fyri, og er tí virðismikið fyri eigaran av felagnum. Fyri eigaran Føroya Landsstýri er tað mest virðismikla kortini ikki peningavirðini, men virðið, sum liggur í at hava eitt felag

selja næstu 33% av partapeninginum. 34% av partapeninginum skuldu framvegis vera ogn hjá Føroya Landsstýri. Dygg undirtøka var fyri uppskotinum, har øll ætlaða tilgongdin var neyvt lýst í lógaruppskotinum

veitrar og tjóðsangurin ljóðmar. Politiska eindin Føroyar og føroysku stjórnarstovnarnir, løgting og landsstýri, fáa ikki olympiska viðurkenning, men ítróttarsambandið, sum í umveldi er samanfallandi við landið

egnu skiftistíð. Í ólavsøkurøðuni segði løgmaður, at talan var um ein skiftisgrunn ?ið fer at geva landsstýri og løgtingi møguleika at leggja eina egna, trygga skiftistíð til rættis yvir eitt ávíst áramál

Hesar eru lógarfesti karmurin um ríkisfelagsskapin. Um onkur donsk stjórn ella okkurt føroyskt landsstýri stovnar eitt aðalráð afturat, broytir ikki ríkisfelagsskapin við einum komma, og tað flytur heldur

tað eydnaðis ikki fyrr enn Javnaðarflokkurin og - og so løgið tað ljóðar - Fólkaflokkurin skipaðu landsstýri í januar 1991. Tá varð rentuspekulatiónin avmarkað - 10 ár ov seint. Men hetta er søga nú, og vit

kreppuárini. Seinni var tann avtala, sum tey høvdu gjørt, at kalla gjørd til láturs av táverandi landsstýri. Uppaftur seinni varð farið heldur lagaligari til verka, og lønin er endiliga komin á sama støði