Anna M. Brimnes, fyrrverandi býarbókavørður í Havn, andaðist hósdagin 24. februar, 81 ára gomul. Fyri okkum starvsfólk á Býarbókasavninum verður saknurin stórur, tí Anna var, um nakar, ímyndin av Býar

Nú hon er farin, renna tankar fram fyri meg farna tíðin kemur fram fyri meg so ómetaliga klár. Vit búðu í sama grannalag bert vegur ímillum. Sum smádreingir vóru vit dagligir gestir har. Altíð var hon

So fór mín góði vinur Olv­heðin í Harrans hendur. Nú fekk hann frið frá síni sjúku, sum tyngdi hann í nógv ár. Olvheðin var heilt ung­ur, tá hann gav sítt lív til Jesus. Eg og Olvheðin ar­beiddu 4 ár

Tað er torført at festa niður á blað tær kenslur, ið bylgjast í barmi, tá ein hevur mist ein so kæran og høgt elskaðan persón sum mammu okkara. Tó fara vit at royna. Í hvussu so hevur mamma okkara so

Longsta dag á árinum, meðan sóljur og summardáar stóðu í fagrasta blóma, andaðist Olivia Joensen úti á Bø í Leirvík, 94 ára gomul. Hon var tann seinasti grannin í fedranna ættarliði, og bleiv eisini t

Boðini komu ikki óvantað, tí Olivia var sjúk, og aldurin var høgur. Eitt langt og ríkt lív er enda. Fyri stavn var ein framtíð, sum hon trúði uppá, og sum hon sá fram til. Nú hon legði frá sær, var ho

Tung vóru boðini vit fingu hósmorgunin 25. august, at tú góða Oddjó, ikki vart ímillum okkum meira. Hóast vit øll vistu, hvussu sjúk tú vart, og hvønn veg tað bar, so vónaðu vit, at tú álíkavæl kundi

Niels og eg komu at kenn­ast í 1974, tá vit báð­ir komu at ganga í 8. flokki í spildurnýggja Eystur­skúl­an­um, sum tá bert 1. byggistig var liðugt. Vit blivu vinir beina­vegin, og helt tað til hans­a

Móti sólstøður viknaði pápi so líðandi. Hansara lívsljós kámaðist og á kvøldi 2. juli slepti hann sínum jarðiska bústaði, 95 ára gamal, júst hálvt ár aftaná mammu. Tá mamma andaðist fjaraði lívsneisti

Leygarmorgunin, 23. februar, bórust tey feigdarboð, at Niels Jákup var ikki meiri okra millum, hann var brádliga farin, bert 58 ára gamal. Hetta vardi ongan okra, sum væl hýrdir skiltust fríggjadagin