av hesum varð hann kallaður Edvard á Dunga alt lívið. Hann var hálvtriðja ár, tá ið hann kom, og hann búði á Dunganum, til hann giftist 14 dagar aftaná okkum við Matildu úr Norðragøtu. Hann kom tá aftur [...] Poul Anthon Poul Andreas átti eitt systkinabarn, sum kallaðist Poul Anthon. Hann var sonur pápabeiggjan Petur Jakku, og hann var einasta barn hans­ara. Hann var 10 ár eldri enn Poul Andreas. Poul Anthon var [...] nýggjum. Jákup var sjúkur frá barnsbeini av. Hann hevði beinetari í arminum. Síðan bleiv hann so lamin av tí sama. Hann kundi tískil ikki ar­beiða tungt arbeiði. Hann doyði 25.02.1949, 82 ára gamal. Í 1949,

giftist við Maren Jo­hans­datter. Tey fingu ein son, Poul Heinesen, føddur 4. juni 1797. Poul Heinesen gekk burtur við seiðabáti úr Gøtu á heimveg úr Nólsoy. Hann hevði ikki fest. Hann var giftur við Anne [...] Jákup, pápi Poul Andreas, var ein bygdarmynd, tað eg kann minnast. Ein, sum vit børn vóru ógvuliga góð við. Jákup var eitt av ljóðunum, ið hoyrdi morgunin til. Hann fór upp við hønunum, og hann elskaði tær [...] var 40 ár, tá ið hon fekk Poul Andreas. Birita var komin væl til aldurs, 73 ár, áðrenn hon upplivdi at blíva omma. Jákup var 78 ár tá. Poul Andreas var 31 ár, áðrenn hann giftist. Birita var eisini hjartans

strúpuhosta. Hann doyði sama dag, sum sonur mín, Mikal, var føddur. Tað var tann 24.11.1949. Hans David doyði í 2005, 93 ára gamal. Hann kom at upp­liva at missa fimm av sínum seks børnum. Hetta tók honum [...] búgva hjá Hannumiu, systir Hans David, mann hennara. Maður Hannemiu var Andreas Poulsen, beiggi Suffíu, gift við Jóan Elias Gregersen, handilsmanninum í Syðrugøtu. Hannemia og Andreas búðu seinni undir Gøtueiði [...] niður, áðrenn eg skuldi møta. Hitti Poul Andreas Tá ið eg kom til Gøtu var tað rætti­liga skjótt, at eg kom at kenna Poul Andreas, son Biritu og Jákup á Dunga. Hann hevði ein fittan handil í kjallaranum.

skuldu verið slopnir fyrst til borðið. Eiðis Hans Jakku var har. Hann var eiðismaður, sum búði í Gøtu. Hann kom út stovuni og peikaði út Jóan Pauli Gregersen, Óla Hans Olsen og aðrar, sum skuldu fáa drekka fyrst [...] náttina. Hann sat við komfýrin og kyndi. Hann bar øsku út, og tá so torv manglaði, fór hann niðan í hjallin eftir torvi. Eg vísti honum niðan. Matarhvalurin var komin út nokk so skjótt. Hann var so upp­skorin [...] sær, og hann bað hana biðja fyri sær. Tað gjørdi hon sjálv­andi. Tá ið hann kom heim aftur og fortaldi henni um ringa túrin, funnu tey útav, at hetta var júst um somu tíð, sum hon hevði sæð hann fyri sær

og hann er akkurát deyður. Men eg skal fortelja tað, sum eg veit frá honum. Hann segði, at hann trillaði grind frá fjøruni og niðan til hús. Hann helt seg hoyra okkurt. Men so hugsaði hann, at hann hevði [...] vera sloppin úr vandasjógvi við “Niels Finsen”. Hann hevði annars sagt mær, at hann roknaði við at doyggja ungur. Tá ið hann var 10 ára gamal, droymdi hann abba sín, Hendrik, sum tá var deyður. Abbin sigur: [...] norður og lagt hana upp inni á Støð. Hans Jakku Frede­riksen fekst við at bera grind ávegis til hús, tá hann helt seg hoyra okkurt, men hann sá einki. Tó skilti hann skjótt, at har var ikki alt, sum tað

Niklas Reginsson (5) Niklas Selvig (3) Hans Eli Sigurbjørnsson (3) Gert Hansen (3) Rógvi Weyhe (2) Ási Dam (2) Andrias Nielsen (2) Tony Weyhe (2) Teitur Joensen (2) Útvísingar: 4x2min. [...] sera hart leiktur. Eitt nú mátti Jugoslav Djumic miðskeiðis í fyrra hálvleiki av vøllinum við skaða. Hann tók sær til vinstra arm. Eisini Heini Hanusarson meiddi seg og mátti spæla størsta partin av dystinum [...] Fleiri aðrir smáskaðar vóru eisini, men megnaði altjóða dómarapar føroyinga, Eyðun Samuelsen og Andreas F. Hansen, at halda tamarhald á og sekta leikararnar, tá ið neyðugt var við hesum. Neistin – KÍF

eg metti hann mestsum sum ein beiggja. Hann var ein ordi­ligur pussfiskur. Eina ferð sendi mamman hann niðan til Sam Olsen at keypa ein náttpott. Hanniba, sonur Sam, spurdi, hvussu stórur hann skuldi vera [...] í 1919. Árið eftir flytur hann handilin heim í Sigmundargøtu, har hann hevur verið síðani, nú sum ein PE handil. Poul byrjaði ein nýggjan tátt í handilslívinum í Havn. Hann læt kundarnar keypa uppá borg [...] Sonurin Andreas sigldi tá úti í heimi og ætlaði sær eina framtíð sum sjó­maður. Tá fær hann fjarrit um at koma heim, tí pápin er deyður og handilin var stongdur. Tað stóð nógv á honum, men hann hevði veruliga

gott og koma skjótt aftur til Föroyar at vitja okkum” plagdi eg onkuntíð at hoyra teg siga við hann og hann í sínum lagi á sponskum og so flentu tit báðir. Síðstu minuttirnar eg sá teg var áðrenn vit skuldu [...] verða saman við, altíð við tí góða orðinum og sera positiv. Tú giftist við mammu, Fríð­bjørg, fødd Joensen av Hvíta­nesi í 1953 og tit fingu 8 børn, harav eg var yngsta dóttur. Pabba, tú vart ein fyri­mynd [...] funnið uppá. Björn dámdi altíð so sera væl at koma til Føroyar at vitja og sleppa at práta við teg. Hann føldi tað ofta sum at tit vóru javngamlir, tí tú vart so ungur í sinninum. Abbabørnini hevði tú ein

byggingarlag. Hann gav í hesum sambandi út bókina “Føroysk hús”. Hann hevði altíð ans fyri al­mennum viðurskiftum. Hann var ikki bert virksamur innan býráðið í føðibýi sínum, har hann, nú hann doyði, sat [...] 1907-08 var hann á háskúlanum í Vallekilde, har hann stóð sveina­roynd­ina. Síðani var hann í meist­ara­læru á Falster og arbeiddi síðan eina tíð hjá einum donskum arki­tekti. Umleið 1910 kom hann aftur til [...] Longu á ungum árum, tá ið hann var í timburlæru, sýndi hann sjáld­samar sjálvstøðugar gávur. Hann var eins títtur í hondunum til at tekna sum at smíða, og hartil hevði hann ríkan listarans, sum helst

dóttir Grækaris Joensen, tann fyrsta lærda læraran á Eiði. Hann var av Eiði, føddur í 1835. Áðrenn hann fór at læra, var hann krambúðarsveinur. Í 1870 fór hann á læraraskúla í Havn, har hann longu árið eftir [...] til útróðrar hendan morgunin, tí hann var so forkølaður. Men so kom bóndin Hans Mikal og spurdi, um hann ikki kortini vildi fara fyri seg, tí hann føldi seg ikki væl. Hann eftirlíkaði og fór. So nú ein dagin [...] fyri seg, at pápi stendur grátandi og veltir. Hann fekk ikki spakan niður í jørðina. Hann var so lítil og orkaði ikki, hann var bara 11 ár. Tá sigur Hans Mikal: “Far tú bara heim aftur góði. Hetta skal