Støðan er ikki fragari í Grønlandi, har kvinnur og ungdómar flýggja undan sosialari neyð, siðbundnari mentan, vantandi útbúgvingar – og starvsmøguleikum, og har stóri spurningurin í løtuni er, hvørt lív skal
ymiskleikar millum kynini. Faktum er, at kynini eru ymisk, og hetta hevur helst nógv meiri at gera við mentan (herundir sjálvundirkúging) enn við aktiva undirkúging, ið verður framd av »óreinum, maskulinum
vaksa burturúr. Sannleikin er, at vit fáa sera nógv fyri teir pengar, sum í dag verða lætnir til mentan og list. Og vit høvdu fingið nógv meira, lótu vit eitt sindur meira. Í Málmørkum er ein rúgva av
jú væl vita, so er ein asins rúgva av konufólki, uttan mun til hvussu tær eru ílatnar ella hvørja mentan, tær hoyra til, ið dagliga verða misnýttar og hølvaðar av. Tað vil siga, at alt hatta “á, vit mugu
og hoyrir amatørum til, nú hoyrir høvuðsrákinum til, og er í álvara við til at býttisgera okkara mentan. Internetið í dag er sansaleyst fólkaræði—ótonkt tilfar til ávirkiligar og vinglutar einstaklingar
mugu bara dúva uppá skipanir, avgerðir og pengar hjá øðrum. Tak nú bara stríðið fyri egnum máli, mentan, vegum, fiskimarki, undirgrund, egnum skúlum og Fróðskaparsetri, vinnulívsmenning og útbygging av
, tá Føroyar eru skipaðar frælsar við óskerdum fólkaræði, sosialt rættvísari og við eini livandi mentan, ið knýtir bond millum mentanararvin og søguligu virðini líka úr Suðuroynni til New York. Við nøkrum
teir kinesisku reyðgardistarnar, sum saboteraðu alla universitetsundir-vísing og gamla kinesiska mentan í áravís, vóru maoistiskar hetjur, sum av røttum beindu fyri leivdunum frá tí borgarliga samfelagnum
teir kinesisku reyðgardistarnar, sum saboteraðu alla universitetsundir-vísing og gamla kinesiska mentan í áravís, vóru maoistiskar hetjur, sum av røttum beindu fyri leivdunum frá tí borgarliga samfelagnum
brúk fyri einum almennum kringvarpi, sum gerst ein góður felagsnevnari fyri føroyskan samleika og mentan. Útvarp Føroya, sum serliga um morgnarnar savnar alla ta føroysku familjuna, eigur í størri mun at
