Í ár var tó einki at hoyra til grøv nummar 13 ella hini hittini hjá bólkinum. - Vit skulu eisini ansa eftir ikki at troytta fólk. Men eg skal viðganga at fái brell tá eg síggi stóra pallin, sigur Niclas

ein partur av ES. Vit hava t.d. loyvi at útflyta fisk til ES, men ikki djóravørur, Vit skulu eisini ansa eftir, at vit fylgja ES reglum, so sjúkur og annað slíkt ikki kemur inn í ES, sigur Óluva Niclasen

kongsríkinum?”. Spurdu vit nú spegilin „hvør er best í kongsríkinum“ var svarið: „Tað ert tú Danmark, men ansa tær, tí Føroyar fara at taka teg!, skrivar formaðurin í tíðindaskrivi í dag, og leggur afturat. -

Alt er so reint og pent. Ikki øll børnini eru foreldraleys, men har mamman ella pápin eru ov sjúk at ansa teimum, ella mamman er handikappað ella annað. Kl. 9.30 fóru vit so at hyggja at nøkrum av raktu plássunum

heldur hon verða løgið, tí eingin orsøk er til tað. Eisini hevur hon lagt merki til, at føroyingar ansa væl eftir sínum máli, sum er heldur torført hjá henni at læra.  Hon er tó skjót at leggja afturat

eisini hjálpa til, tá slík tiltøk eru í Klaksvík. - Brimil plagar eisini at liggja á Vestmanna og ansa eftir, at bátar ikki loysa í ótíð, meðan stevnan er, sigur hann. Kortini ásannar havnarmeistarin,

til altíð at brúka teir. Teir eru góðir at hótta við. Í samband við samgongusamráðingarnar máttu vit ansa eftir ikki at gerast ov gramm, og tí var neyðugt við taktiskum snildni fyri at koma í meirilutan.

til mín. Teir siga, at eg skal ansa mær og siga frá, tá okkurt fer yvir um mark hjá mær. Eg plagi bara at siga: “Túsund takk fyri at tit koma. Nú veit eg, at eg skal ansa mær". Fólk vita ov lítið Anna Malan

lættaru uppgávurnar í mun til ta ábyrgd, sum Ingerð hevur av manningini. - Mín uppgáva er eisini at ansa eftir, at øll, sum eg havi undir mær, gera sína skyldu. Eisini eri eg noydd at geva ávarðingar og [...] starvi, sigur hon. Kann enda í geglinum Men størsta ábyrgdin við starvinum hjá Ingerð man vera at ansa eftir, at manningin ikki brýtur reglurnar í hesum ymisku londunum, siglt verður til. Í eitt nú Alaska

fyrsi árini var Heðin Brú vrakari, og so tók Poul Arne Joensen yvir, og hansara uppgáva var m.a. at ansa eftir, at hálsarnir ikki vóru so strammir. Fleiri konur hildu lítið um, at hann skuldi siga teimum