á pallin og løgdu fyri við lagnum »Catching The Sun«, av fløguni »Let Your Scars Dance«. Eitt gott val at byrja við hesum nokso lætta og fitta lagnum, sum tóktiskt at fara beint inn í hjartað hjá áhoyr

hall í Føroyum, ella at royna at lívbjarga sær og sínum í øðrum landi, og í tí støðuni var valið onki val, men eitt spark út í annan heim. Annars hava onnur í trongstøðu m.a. vegna vantandi bústaðarmøguleikar [...] onkrum øðrum við - er væl skiljandi, at okkara fólk velur Føroyar frá. Í mongum førum er onki reelt val. Har er bara eitt at gera.Men nú kemur tað, sum eg bæði havi undrast og undrist yvir, og tað eru tær

Kjakið á Ríkisdegi váttaði eisini, at støða Føroya í danska ríkinum var ein spurningur um politisk val og ikki um ásetingar í grundlógini. Meirilutin av ríkisdagsmonnunum hildu, at Føroyar áttu at verða

løtuni, so er eittans ting at gera, og tað er at takkað "nei takk" til tilboðið um at stilla upp til val og lata menn og kvinnur koma framat, sum eru før fyri at leiða Føroyar inn í framtíðina. Annars so

og samfelagið. Tríggjar stjørnur. Ikki satt? Tann reini politikkurin verður lagdur fram fyri hvørt val, og tann skitni falski og egocentreraði verður so førdur millum valini. Veljararnir áttu at kravt reinar

ellis/røktarheimið byggjast skal í Vági. Freistandi er at nýta tøl til villleiðing - serliga upp til eitt val. Um valevnið, ið skrivað hevur, ætlar at ræða fólk, ella bert er óvitandi um, hvussu tingini hanga

Fyri okkum sum tjóð í Norðuratlantshavi er eitt ríkt umhvørvi og ein skynsom tilfeingisrøkt ikki eitt val, men ein spurningur um at yvirliva. Tjóðveldi hevur sum høvuðsmál, at ríkidømi í havinum verður umsitið

eyga.« Landsnevndin útgreiðnaði hetta millum annað soleiðis í samtykt til valskránna fyri komandi val: »- Vinnulív skal hava frælsi at virka á skipaðum marknaði - Vinnulív skal vera leyst av bæði almennari

skaldskapi Oddvarar. - Tað er ein partur av lívinum hjá mær sjálvari. Eg havi verði noydd at gjørt nøkur val í lívinum, sum vit øll jú noyðast. Og tey hava havt sín prís. Menniskju velja altíð millum tað illa

í lesarabrævinum. Johan Dahl skrivar víðari, at føroyingar í veruleikanum hava eitt heldur einfalt val. - Spurningurin fyri føroyingar stendur m.a. í millum at varðveita búskaparligan tryggleika, hægri