Fyrrapartin venja tey øll saman í Fimleikarhøllini, har lokalu kreftirnar Eyðun og Jógvan á Lakjuni og Heðin Kambsdal skipa fyri, saman við vinmanninum hjá Frits, John Høybye, ið er komin til Føroya til høvið
Christiansen, KÍ Bárður Hansen, Víkingur Miðvøllur : Eli Falkvard Nielsen, 07 Vestur Bogi R. Petersen, ÌF Heðin Hansen, Víkingur Rene Joensen, Brøndby Rógvi Joensen, TB Ivan Joensen, KÍ Álop : Ari Ellingsgaard
Christiansen, KÍ Bárður Hansen, Víkingur Miðvøllur : Eli Falkvard Nielsen, 07 Vestur Bogi R. Petersen, ÌF Heðin Hansen, Víkingur Rene Joensen, Brøndby Rógvi Joensen, TB Ivan Joensen, KÍ Álop : Ari Ellingsgaard
sopransolo(Arina Bishoff) og orkestur(orgul, klaver, strúkarar, kontrabass, trompet og perkussion) Orgul: Heðin Kambsdal ? Klaver: Rói Eliasen ? trompet: Jóhan Hentze og Rúni Hentze ? violin: Sámal Petersen og
Sundskarð og Theodor Askham Olsen sum kappast um annað- og triðjaplássið. Hjá superveteranunum hevur Heðin Jóhannessen longu vunnið allar kappingarnar og harvið eisini Grand Prix. Á øðrumplássið og triðjaplássið
Mick Berwick, 52, komu til Havnar. Fríggjadagin undan høvdu teir tikið land í Suðuroy. Borgarstjórin Heðin Mortensen tók ímóti og Jógvan Arge, formaður í mentamálanevnd Tórshavnar býráðs, helt forvitnisliga
verður framført, solorødd Súsanna Brattaberg. Breið tínar náðiveingir saman við Rúna Brattaberg. Heðin Kambsdal hevur undirspælið og Erla Olsen er kórleiðari. Vestmanna Kirkjukór sá dagsins ljós í 1979
høvuðsverk hjá Williami Heinesen og er týdd til mong mál. Hon kom út á føroyskum í 1975 í týðing eftir Heðin Brú. Søgan fer fram fyri og eftir aldaskiftið 1900 í einum lítlum býi, ið minnir nógv um Havnina,
Jacobsen Jón Andreasen Sára T. Hansen Vagnur Dam Arnhold C. Jacobsen Heri Christoffersen Hans D. Joensen Heðin Gregersen Einar Gregersen Jóhan Hentze Magnus Simonsen Herman Joensen Silas Eyðsteinsson Pætur Poulsen
verður pallborðsfundur. Í pallborðinum sita Njál Djurhuus, majorur, Hallvard Bræin, filmsleikstjóri, Heðin Mortensen, borgarstjóri, Hans Pauli Strøm, heilsumálaráðharri, Pál Weihe, yvirlækni og Magni Garðalíð