profilurin í føroyska miðlaheiminum. Vit hava tosað við nøkur av teimum, sum arbeiddu nógv saman við Elisi gjøgnum árini – eitt nú Finnur S. Olsen, Kári Olsen, Jógvan Jespersen og Hallur Joensen.

Hoyrdi tú málið í Elisi, hugsaði tú Sandoyggin! Sum ungur, tá hann kom heim aftur úr Íslandi, eggjaði hann eisini ungdóminum í oynni til tónleik. Vit í Sandoyar Tjóðveldisfelag vilja takka Elisi fyri alt tað

verið sjúkur, men var komin so nøkulunda fyri seg, var aftur farin at vikna. Tí valdi Jonna saman við Elisi at flyta heim aftur at vera um pápan. Hetta var stórt av henni, havandi í huga, at hon bert var 19 [...] Elis okkum í familjuni til ein góðan bita. Hetta gjørdist ein so einastandandi góð løta. Eyguni á Elisi lýstu av gleði og nøgdsemi, og sungið varð tillukku, bæði á enskum, føroyskum og ikki at gloyma á [...] eisini at vera við. ”Og løtan hin signaða, ríka… ”, kann av røttum sigast um henda føðingardag hjá Elisi. Í fagrasta veðri hin 19. juli í fjør fór Elis sín seinasta túr úr Skopun. Undir lið hansara var Jonna

tað fyrr ella seinri fór at verða so, sigur Jonna Krog Poulsen við Sosialin. Tíðin eftir deyðan hjá Elisi var sum vera man tung fyri familjuna. – Tað var so undaligt at koma heim aftur, og øll hansara ting

Vit ferðaðust kring allar Føroyar mong vikuskifti á tamb og spældu dansitónleik. Svóvu á Sandi, hjá Elisi, sála, eitt vikuskifti, tá dansur var har. Spældu til nýggjárshald í Vági. Vóru fastir fúsir hóskvøld