november 1941. Hon er gift við Jón Mikkjal Henriksen, (Nonna), og eiga tey 5 børn. Davia hevur nógv áhugamál. Hon hevur stóran áhuga í sjónleiki og er virkin í fornminnisfelagnum. Hon er deknur í Sands

Hon er heiðrað fyri eina røðu, hon helt á grønlendskum í Fólkatingssalinum í mai undir einum orðaskifti um ríkisfelagsskapin. Tað upplýsir sjálvsognarstovnurin Danske Taler í tíðindaskrivi. Stovnurin, [...] virðislønina á hvørjum ári. Frá dómsnevndini verður sagt millum annað, at røðan setti ítøkilig spor, tá hon seinni førdi til, at tað nú eru betri møguleikar fyri at tosa grønlenskt og føroyskt at Fólkatingsins

í fleiri ár. Hon gongur triðja árið á Miðnám í Suðuroy og droymir um eina kreativa og skapandi framtíð. Ýr Ákadóttir hevur sín heilt serliga stíl og hevur havt fleiri stórar uppgávur. Hon hevur málað stóra [...] stóra málningin, sum hongur á ungdómsdeildini í Býarbókasavninum. Hon hevur gjørt permu fyri Sprotan, verið við til at listprýða almenna rúmið á Tvøroyri í verkætlanini Litbrá og málað fyri SSL til Erlu

Edith er nýútbúgvin – hon hevur lokið prógv í marknaðarførslubúskapi í januar 2025, og so er hon innan hetta handilslærd. Edith hevur drúgvar royndir frá vinnulívinum í Vági, har hon hevur staðið fyri h

Tað var eisini bara annað tap hennara nakrantíð. Hinu ferðina hon tapti var tað júst tá hon boksaði á bretskari jørð í Manchester. Tá tapti hon ímóti Amandu Serrano úr Puerto Rico. /ritzau/

n hjá Duritu er beint øvutur, hon er virkisfús og fær gongd á. Hon vil heldur ikki hava nakað fyri einki, tí hon er sannførd um, at tað at liva av øðrum spillir teg. Hon følir, at tað ger mun at vera virkin [...] siga, og tað av tveimum grundum. Hon varð ikki tikin, og hennara einasti møguleiki fyri ríkidømi er at vera sonn: »Hon átti einki, og soleiðis sum landsins lógir vóru, fór hon ongantíð at eiga jørð, fór tí [...] partar av bygdini og meira aftrat, tí hon situr ikki og ivast í hvussu og hvat, men uttan at drála ger tað, hon veit er tað rætta, líkamikið hvat lógin sigur. Hon er lík Noru í sjónleikinum »Et Dukkehjem«

n hjá Duritu er beint øvutur, hon er virkisfús og fær gongd á. Hon vil heldur ikki hava nakað fyri einki, tí hon er sannførd um, at tað at liva av øðrum spillir teg. Hon følir, at tað ger mun at vera virkin [...] siga, og tað av tveimum grundum. Hon varð ikki tikin, og hennara einasti møguleiki fyri ríkidømi er at vera sonn: »Hon átti einki, og soleiðis sum landsins lógir vóru, fór hon ongantíð at eiga jørð, fór tí [...] partar av bygdini og meira aftrat, tí hon situr ikki og ivast í hvussu og hvat, men uttan at drála ger tað, hon veit er tað rætta, líkamikið hvat lógin sigur. Hon er lík Noru í sjónleikinum »Et Dukkehjem«

eitur Durita Holm, hon er 23 ára gomul og hon kolleveltir full?komiliga tí vanligu ímynd?ini av, hvussu ein skipari eigur at vera. Hon er ikki grov og veðurbard við al?skyns tatoveringum. Hon hevur ikki fingið [...] ella ovurnýttum innantómum orðafell?um. Hon er høg og vøkur við nýlitaðum hárið, hon er sterk og kimlig og hon er áhugaverd og stuttlig at práta við. Og so er hon so deiliga føroysk. Heiman?sandsgentan [...] okkum eitt sindur aftur í tíðina. Dreymurin hjá Duritu at sigla er ikki nýkomin. Hon hevur siglt tað hon kann minnast. Hon hevur fingið rullið við móðurmjólkini. Durita er dóttir Tórstein Holm, tann?lækna

sjálv vil heldur ikki so fegin siga farvæl, men hon er lærari hjá teimum, og hon veit, at tey nú skulu út í lívið. Hon vil illa sleppa teimum, men hon má. Orsøkin til, at hesin flokkurin er nakað heilt [...] vikur, greiðir hon smílandi frá. Fleiri ferðir fangaði hon seg í at taka hornið og ringja heim til onkran teirra bara líka fyri at vita, um tey vóru okey. Men hon gjørdi tað ikki. Tó tosar hon við tey, hvørjaferð [...] næmingum, og tá klárar ein ikki alt, staðfestir hon og yppir øksl. Hon royndi at eggja teimum fakliga vælfyri at arbeiða sjálvstøðugt, men sjálv heldur hon, at tey blivu gloymd. ? Eg bleiv so kedd, tá ein

ferðast í haganum har, tí har kendi hon seg heima? Sum hon stendur og hyggur at dansinum, hvøkkur hon við at hoyra fremmant mál beint aftanfyri seg: God aften, lille jomfru!? Hon sá henda vakra mannin í reyðum [...] í Havnar Skansa. Hon bardi nevarnar móti vegginum, til blóðið rann. Hjartaskerandi rópti hon á mammu sína og bað hana koma til sín, har hon í einsemi sat innistongd á Skansanum. "Hon sovnaði av møði. Vaknaði [...] skikka sær væl. Komin til húsið, har dansurin var, bleiv hon mestsum ovfarin av øllum larminum. Hon var ikki von við so nógv fólk og sovorðnan gang. Hon kendi seg fremmanda. Hugurin leitaði heim til Skúvoyar