var fyrri á einum bólti enn B36-málverjin, og hann hevði lætt við at leggja EB/Streym á odda. Tað gekk ikki lang tíð, so lá bólturin aftur í málinum hjá B36. EB/Streymur fór í mótálop, og bólturin varð
spurdi meg, hvat var galið við skúlanum, tí abbadóttur hansara græt tí hon ikki slapp í skúla. Tá eg gekk í skúla, greiddi abbin Steingrími frá, tá græt eg tí eg skuldi í skúla.... ? Jú, víst er tað broytt
til 1-1, eftir at stútari frá David Nielsen varð bjargaður á strikuni. Úrslitið gjørdist 3-3. Tað gekk akkurát so striltið hjá Herfølge at vinna móti botnliðnum Aarhus Fremad, sum Jákup Mikkelsen frammanundan
so var tað, at Marek langaði til úr 18 metrum. 42 minuttir vóru farnir, tá næsta málið kom, men so gekk skjótt. KÍ skoraði eftir 43, 53, 64, 66, 73, 84, 86, 88 og 90 minuttir. Kurt Mørkøre var stóri málslúkurin
at vinna sannførandi, tí nú bar teimum til at dúva uppá kontramøguleikar. Viðvent í holuni Men tað gekk tvørtur ímóti. Seinna umfarið reisti NSÍ seg aftur, og tað fór at líkjast einum liðavriki. Samanspælið
Jonhardi Høgnesen og Kristiani Eliasen, ið komu innum verjuna hjá GÍ, sum gjørdist alt tynnri, sum tíðin gekk. Í 1. hálvleiki var gøtumaðurin í LÍF málinum, Trygvi Olsen, so at siga arbeiðsleysur, og í 2. hálvleiki
rangstaddur, tá bólturin varð sendur innfyri. Tað metti linjuverjin, og so var støðan framvegis 2-0. Tað gekk ein so góð løta, áðrenn yvirvágin hjá heimaliðnum bar úrtøku við sær, at tað var ikki frítt, at kenslan [...] at tað kanska fór at enda við, at útiliðið fór at tiltuska sær eitt mál, breiddi seg. Men soleiðis gekk ikki alíkavæl. Hjá B71 var Páll á Reynatúgvu tryggur aftasti maður. Í álopinum vóru Rúni í Soylu og
móti FS Vágum. Í dystinum leygardagin, sum var leiktur, eftir at HB og NSÍ høvdu leikt í 1. deild, gekk spælið rættiliga javnt. Vágamenn høvdu tó munin, og tað vóru eisini teir, sum høvdu so at siga allar
móti FS Vágum. Í dystinum leygardagin, sum var leiktur, eftir at HB og NSÍ høvdu leikt í 1. deild, gekk spælið rættiliga javnt. Vágamenn høvdu tó munin, og tað vóru eisini teir, sum høvdu so at siga allar
onga loysn at fáa, so kundu óformellar samráðingar millum partarnar føra til, at eitt uppskot, sum gekk eitt nú F.A. rættiliga nógv á møti, varð lagt fram á ting og samtykt sum lóg. Men so hoyrdist aftaná