timburverkstaðnum, har eg fór undir mína útbúgving sum bygningssnikkari. Eg fann skjótt útav, at hesin maðurin dugdi sera væl at arbeiða. Hann var altíð fyrstur til arbeiðis og sum oftast seinastur heim. Hann [...] dustsúgva og baka – helst pannukøkur – góðar pannukøkur var honum lítið fyri at gera. At hesin raski og góði maðurin, ið altíð var so væl fyri, skuldi gerast sjúkur og fáa henda bráða deyða, er mær óskiljandi
gingið nærum trý ár í studentaskúla. Hetta gjørdi eg Heðini greitt, og hann má hava hildið, at hesin ungi maðurin ógvuliga fegin vildi hava útbúgvingina, tí hann eftirlíkaði mínum ynski. Tað eri eg takksamur [...] ikki verið nógv uttanlands og arbeitt? Og hvussu við nevndini í Effo? Var hann ikki akkurát rætti maðurin til eitt portrett í einum vikuskiftisblað? Jú, tað var hann kanska, mutlaði hann drálandi og bað [...] tað, teir vilja hava, og kanska eisini geva teimum okkurt heilt nýtt, sigur hann. So soleiðis er maðurin, sum situr í matstovuni hendan skyggjandi hvíta hósmorgunin á hotellinum við Oyggjarvegin. Í veruleikanum
fortaldi, hvør hann var og bað um hús. Jú, tað var gaman í. Maðurin bað pápa fara heim á Biskupstøð og siga við konuna Karin, at tað var í lagi. Maðurin var Jógvan Joensen, seinni kendur sum J.F.Kjølbro. Um [...] afturljóð frá barnaárunum taka aftur í aftur, at »tað er ikki alt millum himmal og jørð, ein kann fata.« Hesin mosaikkur, ið noktar at gerast heilskapaður, rúmar millum alt tað, mannaskilið helst kann greina,
sum eg elski, sigur Inger, sum er einsamøll við 6 ára gomlu dóttrini, eftir at hon og fyrrverandi maðurin fóru hvør til sítt fyri nøkrum árum síðani. Seinastu tvey árini hava hon og dóttirin búð fimm ymsa [...] Inger. Men tað er serliga tosingarlagið hjá starvsfólkunum í almannaverkinum, sum tær báðar fýlast á. Hesin niðrandi tónin fekk tær eisini at geva upp á hálvari leið, tí kenslan av at koma undir umsiting, ella
stóð. Offiserurin gav soldátunum, teir vóru tveir, boð um at flyta barrikaduna so mikið, at hesin gamli maðurin kundi fara har, honum lysti. Annars plagdi hann í ellisárum undan krígnum at vísa fremmandafólki [...] Sunderland flúgvari sera lágt yvir oyggjarnar. Flúgvari um okkara leiðir tá á døgum var sjáldsom sjón. Hesin flúgvarin kundi, mær vitandi, seta seg bæði á sjógvi og landi; tá var eingin flogvøllur í Føroyum
jólakvøld. Orsøkin til, at vit ikki fingu loyvi til tess var, at sakførarin hjá politinum metti, at hesin dagur var sum 1. jóladagur. Tað eg hugsi er, at tað einasta sakførarin hugsar um, er hvussu hann kann [...] tónleik. Vit máttu gjarna hava tónleik gjøgum hátalarnar, men ikki livandi tónleik. Teir siga, at hesin vælsignaði sakførari hjá teimum hevur funnið útav, at tað ikki er loyvt at hava livandi tónleik, men [...] at googla á alnótini, nær hátalarir vóru uppfunnir. Ein dani við navninum Peter Laurids Jensen er maðurin handan uppfinningin, og var hetta í tí harrans ári 1915. Fyrsta radiostøðin í Danmark kom 1. apríl
r. Ikki minst hjá Gunnari Nielsen, sum uttan nakran sum helst iva er maðurin, ið skal lyfta arvin eftir Jákupi Mikkelsen, nú hesin hevur lagt landsliðshandskarnar á hillina. Á ferðini til Íslands vóru
ógvuliga óhyggiligt. Tað vóru faðir og sonur úr Tjørnuvík við (Jógvan Elias og Jógvan Hendrik Heinesen). Hesin sonur hansara fór so fyrst. Tað hoyrdist ógvuliga nógv til hann, og hann rópti eftir pápa sínum. Pápi [...] neyðarróp av og til, og so var kvirt. Tá tað fór at lýsa, var tað eisini eitt neyðarróp. Tað var bestimaðurin (Jóan Magnus Høgnesen), sum misti fótafestið í einum óløgi. Hann hekk har á hondunum og rópti um
tipp um, at hesin ungi fegin vildi úttala seg til miðlarnar, tí hann nú hevði funnið út av, hvat veruliga fór fram dagarnar 16. og 17. juli 2008. Greinaskrivarin ringdi tí til viðkomandi og hesin váttaði, [...] var so málið tikið uppaftur, og hesaferð var ungi maðurin møttur og fekk greitt frá, hvat fór fram hesar summardagarnar í 2008. Men nú hevði maðurin gjørt enn eina kúvending. Nú helt hann fast við upprunaligu [...] í Sosialinum var eisini umrødd, og ungi maðurin greiddi frá, at pápabeiggin hevði kroyst hann at siga so, sum hann hevði greitt frá til undirritaða. Ungi maðurin leyg tó fleiri ferðir í sambandi við síni
sum vit eisini hava gjørt. Men spurd um, hvussu tað var at standa einsamøll við virkinum, eftir at maðurin var deyður, sigur Ebba: “Det var frygteligt, men alle færinger var så rørende hjælpsomme. Jeg var [...] fortsætte, og de sluttede op om mig...Jeg elsker færinger, for de er et ualmindelig trofast folkefærd.” Hesin kærleikin og virðingin fyri føroyingum leggur Ebba dent á, hvørja ferð hon fær høvi til tess. Ebba [...] best sum eitt kensluborið menniskja, er tað bræv, sum hon sendi foreldrunum fyrst í 1925, tá ið maðurin var deyður. Hon skrivar millum annað: Thorshavn d. 14. Januar 1925 Mine egne kære Forældre, Mange
