í hvussu er somu nyttuna sum sjórokið undir Føroyum. Garnatálgin gjørdi sum altíð undurverkið, og hon var í hvussu er føroysk. Somuleiðis spikið. Í essinum Tann danski durasnapsurin kom sum altíð væl við

rnir skapa. Tað er arbeiðsmegi, náttúrutilfeingi og kapitalur. Vit liva ikki av fiskivinnuni, men hon betalur fyri innflutning. Vit liva av øllum tí, ið framleiðslumiðlarnir skapa, tí ber ikki til at siga

við bili heldur enn tyrlu og vóru ikki komnir fram, tá venjingin var avlýst tveir tímar eftir, at hon byrjaði. Á leið sama lagið var við tyrluni. Rættiliga long tíð gekk frá tí vanlukkan hendi, til fyrsta

kanna umstøðurnar, og spyrja seg sjálvan: hvar er neyðin størst? Ábyrgd veldst um, í hvørjum hondum hon liggur Tjóðveldisflokkurin hevur ført fram undir hesi viðgerðini, at amboðið er ábyrgd. Tað ljóðar

krúnhjørtur Tann fryntligi, ungi, kvinnuligi tænarin kom við einum spennandi matkorti. Samstundis segði hon frá, at um vit ynsku, kundu vit heldur velja buffet, sum stóð longri inni á matstovuni við rættiliga

krúnhjørtur Tann fryntligi, ungi, kvinnuligi tænarin kom við einum spennandi matkorti. Samstundis segði hon frá, at um vit ynsku, kundu vit heldur velja buffet, sum stóð longri inni á matstovuni við rættiliga

tvær ferðir Løgmaður kundi hugsað sær at skipanin við búksapargrunninum verður samtykt soleiðis, at hon ikki kann broytast av einum einsamøllum løgtingi, men at allar broytingar í skipanini skulu samtykkjast

Árgangurin nógv minkaður Venjarin sipar m. a. til verjuna, sum var við fyri tveimum árum síðani. Hon sá soleiðis út: Arnold Berg, Skáli, Kristian á Lakjuni, KÍ, Vagnur Mohr Mortensen, HB, Elfinn Ørvarodd

smuni (Niccolò Machiavelli Itl., 1469-1527 ), har einhvør politisk handling er moralsk, so leingi hon tænir einum ávísum endamáli. Út frá hesum hevur Kjartan Hoydal so æviga rætt, tá hann undrast á ávaringina

í Klaksvík og løgtingslimur fyri Norðoyggjar var tætt knýttur at málinum um Trygdarmiðstøðina, tá hon endaliga fyri trimum árum síðani varð løgd í Klaksvík, og minnist á tunga burðin, fari eg at gera nakrar