ikki minst við Hera Niclasen, sála, sum leiðara. Eftirfylgjandi varð hesin stovnur lagdur saman við annan almennan stovn, Menningarstovuna, og síðan aftur til ein triðja stovn, Samvit. Men áðrenn Samvit so

purin í íslendska Altinginum á vitjan í Føroyum. Tað er vanligt, at formansskapirnir vitja hvønn annan og í sambandi við vitjaninar verður ferðast kring landið, samstundis sum skipað verður fyri fundum

listina og tað einstaka menniskjað. Tey, ið skriva boðskapin ár undan ári, eru fólk, ið á ein ella annan hátt hava gjørt vart við seg á sjónleikapallinum. Í ár hevur Victor Hugo Rascón-Banda, leikritahøvundur

frið millum fólk og fólkasløg. Hon helt at børn og ung vóru vegurin til eina verð uttan kríggj og annan ágang á mannaættina. Tí byrjaði hon í 1951 at skipa fyri barnalegum, fyri 11 ára gomulum børnum úr

men tá tað verður tosað um mentunarskelkir hjá havnarfólki, sum fara út á bygd, so er tað at leggja annan týdning í hugtakið, enn tað er, tá eitt primitivt fólkaslag hittir siviliseraða heimin ? so mikið

til sera vandamikil hernaðarøki. Nógv evropeisk lond nokta flóttafólki atgongd og geva teimum ongan annan møguleika, enn at seta lívið í vága, tá tey síðani ferðast á ótryggum farleiðum. Í Australia avbyrgja

landamørk. Vitan er góður førningur, og tað er fínt, um eg kann “formidla” vitanina víðari á ein ella annan hátt. Finnur heldur, at hann umvegis sín portal hevur ein frálíkan møguleika at geva nakað av hesi

g, men soleiðis verður tað ikki, tí nú er VB komið úr øllum niðurflytingarvanda, og tá vágbingar annan sunnudag fara á Svangaskarð verður tað í vónini at koma upp á síðuna av B68. Toftamenn høvdu vónað [...] enn at vinna fimta plássið. ÍF vann á Svangaskarði, og harvið styrktu teir væl um sínar møguleikar. Annan sunnudag fáa teir vitjan av B71. Um ÍF tapir tað, sum er eftir at spæla um, so kann tað vera, at Sumba

gransking av føroyskum evnum á sínum heimauniversitetum, eftir at teir hava verið á skeiði ella halda á annan hátt fram við at hava tilknýti til Føroya arbeiðsliga ella persónliga. Tey eru, ið vitja aftur. Tað

hvør øðrum. Vit hava bæði eina samfelagsliga, menniskjaliga og etiska skyldu at taka hond um hvønn annan. Søguliga hava vit ikki verið dugnalig at tikið okkum av sálarsjúkum. Í stóran mun hava hesi fólk