heilsuhjálpara. Eg kenni onki til, at ein einasta av hesum kvinnum var kedd um, at skúlin lá á Tvøroyri, nei heldur vóru tær glaðar um hetta, tí at nú fingu tær møguleika at samla seg um at taka útbúgving. Nakað

var ikki. Fransmenn komu sjálvandi ikki vassandi av sær sjálvum norður í tað brimbarda Atlantshavið. Nei, sjálvandi var tað føroyski fiskimaðurin, ið dróg fiskin av grunni og síðani reiðarin, ið knýtti bond

tína familju upp við rót, fyri at flyta til Føroyar?”, spyr Pál Weihe, formaður í Læknafelagnum. ”Nei”, heldur hann fram. ”Viðurskiftini í Føroyum eru ikki verd at skrykkja sítt væletableraða lív upp fyri

Kommunuskúla, sum ein miðbýarskúla. Tá bar onki til, og hoydi eg tá orðavalini, rívið skúlan niður, nei, tá var als ongin vilji til staðar. Tá vóru vit allir býráðslimir samdir um, hvussu áhugaverdur hesin

mentanarvirði á og í havinum, fram við strendurnar og á havbotninum, ella skerja rekreativ virði. Nei, okkara lóg um verju av havumhvørvinum fevnir IKKI um ovurstóru dálkingina frá alivinnuni, men einans

Suðuroyggin nakað heilt serligt fyri eina so fólkaríka oyggj. Til ber ikki at koyra til meginøkið - nei, tú ert bundin av ferjusambandi, ið tekur tveir tímar aftur og fram. Hevur ein suðuroyingur hug til

14%! Í veruleikanum er vøksturin í Tórshavnar kommunu lægri enn landsmiðal. Hvar er tá hunangurin? Nei, okkara løgmaður tosar heldur um at javna allar inntøkur úr Havnini, samstundis sum mann vil niðurleggja

nýggjárinum helt, at Føroyar eisini eiga at hjálpa heimsins neyðstøddu, m.a. á Facebook-bólkinum “Nei til flóttafólk”. Og seinastu dagarnar hevur ísraelski prædikanturin Avi Lipkin ferðast land og ríki

populistiska samgonguskjalið millum annað hevur sum endamál at minka um bítíðina til serviðgerðir. Nei – heldur kundi landsstýrismaðurin errin siga, at hann nú hevði sett eina kanning í verk, har endamálið

háðan og skomm í einum so stórum máli – helst størsta mál, ið nakrantíð hevur verið fyri í býráðnum. Nei, hetta er ikki rættur máti at føra politikk uppá. Fyri at seta hetta í perspektiv, so er hetta ein