kunnu fremja tað, hann kallar »hugsjónina«, sum er at loysa Føroyar úr ríkisfelagsskapinum, og so spara mistu inntøkuna við at skerja vælferðartænasturnar. Sig okkum hvørjar tænastur skulu burtur og hvørjar

Norsku sjúkrahúsini noyðast at spara nógvar pengar í ár og næsta ár fyri at halda játtaninar á fíggjarlógini. Sjúkrahúsini hava havt stórt hall, men politikararnir hava kravt, at hallið skal burtur innan [...] innan árslok næsta ár. Sambært einari kanning hjá tíðindastovuni NTB skulu sjúkrahúsini spara fýra milliardir norskar krónur hesi bæði árini. Tað fer at hava við sær, at fleiri hundrað starvsfólk verða uppsøgd

prioriterar sínar pengar rætt. Tað er ikki pláss til at ekspandera, og neyðugt verður uttan iva at spara í rakstrarútreiðslunum. Tað er tó umráðandi, at man ikki sparir við sonevnda salami mátanum, har alt

ábyrgdin: at veita hesum borgarum somu kor sum øðrum, ið er ov dýr? Er trupulleikin, at politikarar vilja spara? Er trupulleikin fíggjarligur, eigur tað at vera tikið upp á Føroya Løgtingi, og so mugu menn - og

leggja uppgávur út til kommunurnar, er at fáa tænastuna nærri borgarunum. - Endamálið er ikki at spara landskassanum pening, segði hann.

órógvandi og eru við til at máa støðið undan álitinum á samgonguna. Og tað vil hann ger nógv fyri at spara hesa samgonguna fyri. Men tað er onki at ivast í, at hann fær seg royndan, tí hetta landsstýrið er

Vit hava so spart tveir landsstýrismenn burtur. Fremsta uppgávan hjá landsstýrismonnum nú verður at spara, tí vit skulu gera eina fíggjarlóg, sum nú stendur til at fáa eitt hall upp á góðar 400 milliónir

broytingunum í fyrisitingini er fyrsta stigið at spara tikið. - Lat nú hesi aðalráðini koma í gongd, áðrenn vit finna útav, hvar vit víðari kunnu spara, t.d. við at redusera núverandi embætisverkið, tí [...] kann tískil spyrja, hvar sparingarnar eru, um embætisverkið er eins stórt og áður. - Í fyrstu syftu spara vit bert tvær landsstýrismannalønir, sum er ein góð millión um árið, men við niðurskurðinum av aðalráðum [...] verða sjálvsagt nakrar dupultfunktiónir, og tískil er uppgávan nú at finna tey øki, har vit kunnu spara, sigur løgmaður. Jóannes Eidesgaard vísir á, at tað í fyrstu syftu ikki hevur verið gjørligt at skerja

eina rættiliga djúpa kreppu, og vit høvdu eina ógvuliga stóra nettoskuld. Vit sóu okkum noyddar at spara, og tá ið danir so eiggiliga eisini skrúvaðu fyri, slóð hetta fullkomiliga føturnar undan øllum. Tað

heimsmarknaðinum og tað fáa vit onki gjørt við. Tú tosar um at gera tillagingar í fíggjarlógini og at spara. Verður talan um uppsagnir? ? Nei, tað er heldur ikki ætlanin, tí tað vildi verið at skumpa undir