út og varðveitt. Í Konganna Dali á vestara áarbakka, sum er heim teirra deyðu, tí har fer sólin í kav, fóru vit inn í nakrar av teimum 63 kongsgravunum, sum fornfrøðingar hava funnið higartil. Hendan sjón
Henda sveimandi støðan millum vøku og svøvn, millum tað at liggja og standa, millum tað at fara undir kav og koma undan kavi og millum tað at nekta seg og fjala út yvir seg, er millum kendastu listaverk hjá
og vaksin steðgaðu á og vóru kvirr. Litu norð í hav og bíðaðu, um sólin aftur í kvøld søkk gylt í kav, ella um tokubakkin í havsbrúnni kom fyri. Óiva mundi Elsuba onkuntíð tá og seinni heima á vitjan sita
oymsluni hjá Putin er stýrdur frá støðum á Kola-hálvoynni, har illa gitnu russisku kjarnorkukavbátarnir eisini halda til. – Vit liva mitt í eini kjarnorkustøðu, sigur Dyndal, norski virk
frælsi Tað finst eitt hav sum eingin sær Tað finst ein grøv har eingin doyr Tað finst ein sól ei fer í kav Tað finst ein strond í hvørji sál Og forløg tíni skilir tú um skðggjað loft, tá lðsna fer, so bygg
frælsi Tað finst eitt hav sum eingin sær Tað finst ein grøv har eingin doyr Tað finst ein sól ei fer í kav Tað finst ein strond í hvørji sál Og forløg tíni skilir tú um skðggjað loft, tá lðsna fer, so bygg
- einki var brotið – men eygað? Hann fekk eitt lummaturriklæði úr lummanum, og turkaði skitna kavan av andlitinum. Jógvan og kompaní uppi í brekkuni geylaðu, sum tað var B36 ella HB, sum hevði fingið
hugmynd hvør einstakur hevur um nútíðina og framtíðina. Hetta hóast eingin okkara veit, nær sólin fer í kav og vit ikki eru her longur. Í røðini hava samrøður verið við Onnu Petersen í Vági, Sverra Egholm í
á, og allir rýmdu frá mær fyri í bygdini at siga frá hesum tíðindum. Eg taki mær fyri at skumpa kavan burtur, so eg kundi síggja, antin hann var livandi ella deyður, og royndi at hirsa í hann eitt sindur
annað tilfar við, so teir kundu koma longur við at bróta tað loyniligu kotuna, sum týsk flogfør og kavbátar nýttu, tá teir samskiftu við basurnar heima. Eitt slíkt Enigmatól fingu teir annars 9.mai