verið mikið rok um § 14, stk. 2 í hjúnabandslógini í kjalarvørrinum av avgerðini hjá Løgtinginum at loyva fólki av sama kyni at giftast. Orsøkin er, at tað í fleiri ár hevur verið hildið, at lógargreinin [...] fyrr umrøtt lógargreinina, sum um hon ikki var yvirtikin. Men nú arbeitt hevur verið við málinum at loyva fólki av sama kyni at giftast borgarliga, so var neyðugt at broyta kirkjulógina soleiðis, at hjún
skjótast inn. Her kann koma uppá tal, at banna tað teir kalla pinna-rakettum, meðan teir fara at loyva jørð-rakettum uttan pinnar. Eitt ES-fyriskipan, sum fyri stuttum er kunngjørd sigur týðiliga og greitt
álit á politikkarum, ið tosa um fullveldi. Um jóltíðir Hóast døpur minni av seinastu jólum, vil eg loyva mær at ynskja øllum eini gleðilig og friðalig jól, eisini teimum, ið arbeiða á LV. Um so var at ynskilisti
av landinum, um lønarlagið í Føroyum verður lægri enn í londunum runt um Føroyar, men hetta vil eg loyva mær at ivast í. Sjálvssagt vil altíð onkur velja eina hægri løn fram um at búgva í Føroyum, men so
landinum við upp á landsins besta fyri at greiða frá fullveldisætlanum landsstýrisins? Eg fari at loyva mær at siga, at tað er ótrúliga langt úti av okkara landsstýrismanni í fíggjarmálum, at svara einum
ikki vørur og vøruhandil fáa loyvi at fara um landamørk, so vilja hermennirnir gerða tað. Her vil eg loyva mær at siga, at um ikki kapitalur sleppur um landamørk, so steðgar menningin. At kalla eitt land
allastaðni. Føroyar hava somu reglur sum Danmark á hesum økinum, og Danmark og øll onnur ES-lond loyva 316 ymisk E-numrum. Tað, ið goymur seg aftanfyri tølini, eru evni, ið á ymiskan hátt betra um matin
Ongar frágreiðingar hava verið alment um, hvussu hesar kanningar hava verið gjørdar. Vit fara at loyva okkum at seta Fynd nakrar spurningar, so tað verður greiðari hjá øllum, hvussu vit kunnu nýta kanningarnar
og 2/3 av føroya fólki skák mát, dugir sítt politiska handverk. Spurningurin er bara, um vit skulu loyva løgmanni og floksformonnunum at sleppa at gera hetta. Kenna vit, sum stuðla løgtingsformannin, okkara
størri virði og fleiri arbeiðspláss, eigur spurningurin ikki bara at vera "hvussu lítið kunnu vit loyva", men heldur, hvussu nógv kunnu vit gagnnýta samstarvið við útlendskar íleggjarar. Tvískattaavtalur