av teimum endru, sum rópa seg saltangarámenn. Men kanst tú møta einum heiðamanni á Eystanstevnu? -Nei, tað vænti eg ikki. Rituvíkingar og Toftamenn hava frá gomlum av tosa um Heiðarnar, og harav kemur

løgtingsumboð, sum skulu endurnýggja viðurskiftini millum Føroyar og Danmark. Føroyingar fáa størri vald Nei Tórbjørn. Vit skulu ikki hava eina skipan, sum ger at Føroyar skulu vera undir donskum valdi. Vit skulu

hinumegin og síggja beint niður yvir havnalagið á Eystaru bryggju. ? Eg plagi at liggja á hesum beinkinum, nei, hann er horvin, teir hava tikið song hjá mær, sigur Martin undrandi. ? Tú svevur ikki væl úti, vaknar

útbúgvið fólk, og hvussu í allari víðastu verð skuldu vit nakrantíð fáa ráð til at hava egið útvarp. Nei, tað einasta, ið vit skuldu gera, var at biðja danir styrkja Kalundborg sendaran, so hann hoyrdist

at mongu umtalaðu broytingar her heima og úti í heimi, hava upptikið sinni á ommuni nakað soleiðis. Nei, heldur var tað nærumhvørvið, so sum nær hønurnar vurpu og annað tætt upp at lívinum í túninum. Sølvi

skal útnytta teg og títt, má man vera varin og vita, hvat alt gongur út uppá og hvat tú sigur ja og nei til. Við hvørt er trupult at hava yvirlit, men við tað at vit eru tríggjar ger tað eitt sindur lætt-ari

skja. Ja, ein robottur, sum dansar fyri øðrum við vón um at onkur ein dag vil dansa fyri sær. Men nei, leingi er at bíða. Føroyskar kvinnur á arbeiðsmarknaðinum eru troyttar og við at vera útmattaðar.

høvdu strítt seg til í Gundadali. Men var tað avrátt frammanundan, at tú skuldi skjóta brotsspark? ? Nei, men Ole Mørch spyr undan hvørjum dysti, hvør er klárur at skjóta. Eg havi bjóðað meg fram hvørja ferð

fólki heilt greitt, hvat tað er, sum vit skulu atkvøða um. ­ Er tað tá loysing vit skulu atkvøða um? ­ Nei, talan er ikki loysing, men sjálvstýri, sigur Annfinnur V Hansen.

Bucket úr ?Fínt skal tað vera? og Albert og ein annars ungur drongur, sum eisini er sjónmaður og eitur nei tvætl eg minnist ikki, hvussu hann eitur, dáma illa hesa konuna. Tað verður eitt øgiligt rok, áðrenn