óbroytt í dag, og bæði tann politiska og tann fakliga søgan høvdu fingið eina aðra gongd. Var ein ósemja á arbeiðsmarknaðinum, og henda tyktist onga loysn at fáa, so kundu óformellar samráðingar millum [...] er vakur tónleikur í teirra oyrum, at Javnaðarflokkurin og fakrørslan ikki kunnu semjast. Okkara ósemja er teirra styrki. Men lat okkum venda orðunum til, at okkara semja er okkara styrki. Hetta skuldi

saman við honum útreinskaðir í Suðurstreymoyar Javnaðarfelag. Orsøkin var ein álvarsom ideologisk ósemja, sum um sama mundið var í øllum norðurlendskum javnaðarflokkum. Við hesum misti Javnaðarflokkurin

hevur rætt til sannleikan í hesi politisku gølu. Hann vísir somuleiðis á, at hetta var ein persónlig ósemja millum tveir politikarar, og at tað ikki er nakað Sambandsflokkurin var við í. - Tað er eisini ein

trupulleikar. Flokkurin hevði ilt við at halda lív í floksblaðnum “Føroya Social-Demokrat”. Hugsjónarlig ósemja fór eisini at gera um seg millum ein part við M. S. Viðstein, sum vildi halla seg til 3. Internationala

fekk nevndarformenninar í Havnanevndini og Sosialu nevnd. Gott eitt ár seinri var ein innanhýsis ósemja í Fólkaflokkinum atvoldin til, at Javnaðarflokkurin missir formannin í sosialu nevnd, Tjóðveldisflokkurin

250 atkvøður. Men 11 mánaðir seinni valdi Janus Rein at veittra farvæl til Framsókn. Orssøkin var ósemja við formann floksins, Poul Michelsen. Hoyr meira í tíðindunum á Rás2 klokkan 11

aftur. – Yvirlýsingin broytir ikki mína støðu. Orsøkin, til at eg fór úr Framsókn, var ikki politisk ósemja, men at samstarvið millum formannin og meg als ikki hevur verið nøktandi í longri tíð. Sum eg boðaði

tað gott og væl var farið undir síðsta triðingin av kappingini, fyri síðstu ferð var á listanum. Ósemja við liðfelaga var orsøk til, at Jan Ó. Ellingsgaard gavst, og tá ljóðaði tað, at hann ongantíð aftur

rin ofraði tey landsstýrisfólk fyri at fáa Anniku Olsen úr Løgtinginum. Tað er týðuligt, at stór ósemja er innanhýsis í Fólkaflokkinum, eftir at tað ikki eydnaðist flokkinum at halda saman í málinum um

fakliga søgan høvdu fingið eina aðra gongd, segði Jóannes Eidesgaard. Og hann helt fram: - Var ein ósemja á arbeiðsmarknaðinum, og henda tyktist onga loysn at fáa, so kundu óformellar samráðingar millum