avið. Jákup Oluf stóð á Sandinum og eygleiddi. Eyguni rukku ikki longur enn norður á Ennið, so fóru bátarnir afturundir. Men hugurin og flogið, fóru so langt sum tankin rakk, og onkuntíð var hann við

Tung var ferðin heim til Føroyar og suður á Torvheyggj eftir at hava fingið tey tungu boð um at tú ikki er millum okkum longur. Ongantíð fyrr havi eg sæð familjuna í so stórari sorg. Einans 19 ár og s

Tungt var at ferðast heim til Føroyar, eftir at hava fingið boðini um at tú ikki longur vart okkara millum. Hetta var so óveruligt og vónleyst, ? ja mest sum ein marra, har man bert vil vakna aftur ti

Tað kom sera dátt við, tá vit leygardagin 18. mars vórðu uppringd úr Sumba og sagt varð, at pabbaba var deyður. Hann fór frískur í song um kvøldið og longu morgunin eftir var hann deyður. Pabbaba varð

Tann 9. november 1999 var nokk tann dagurin, vit seinast koma at gloyma. Boðini um, at tú góði Jan, vart farin frá okkum vóru so óverulig, at vit enn ikki hava fatað tað heilt. Tú vart nakað heilt fyr

Tað er ógvuliga torført at byrja aftur í skúlanum, nú tú ikki longur er millum okk um. Tá hurðin gongur, hyggur man fyri at vita, um tú ikki kemur gangandi inn í floks stovuna. Tað kann ikki passa, at

Við honum er ein góður vinur og Føroyavinur farin. Hann var ættaður úr Haugesund, men starv sítt hevði hann í Stavanger. Hann var skúlamaður burturav og nógv ár studentaskúlarektari. Kjølv Egeland hev

Góða mamma Tað er so svárt at fata hvat, ið er hent. Tú vart bara 48 ára gomul, og skuldi tí havt nógv góð ár eftir at liva í. At tú ert farin frá okkum er so veruleikafjart og meiningsleyst, at vit h

Sunnudagin 30. oktober fingu vit tungu boðini um at Pól Eyðfinn ikki var millum okkum longur. Tað var líkasum alt steðgaði upp. Tankarnir leitaðu beinanvegin til familjuna og til tykkum umborð. Tað er

Tað kennist tungt og so óveruligt at skula skriva minngarorð um mín elskaða systurson Hávard, sum var við í ferðsluvannlukkuni í Øravík tann 18 september í ár. Tað virkar so undarligt og meininsgleyst