1200 fátækir føroyingar?

Sum vit nevndu á hesum stað her­fyri, so sigur tað ikki sørt um okk­ara samfelag, tá sagt verður, at 500 børn í Føroyum liva í størsta fá­tækr­a­dømi.

Vit skulu skunda okkum at siga, at hetta eru gitingar – um enn kanska kvalifiseraðar gitingar frá fólki, sum hava fingurin á pulsinum. Í hes­um føri vóru tað fólkini handan fel­ags­skapin »Í menniskjum góður tokki«, sum bóru tað fram.
Nú hava so danir ásett eitt fá­tækr­a­mark. Har hava tey avrátt, at per­­sónur, sum hevur tøka up­p­hædd undir 103.200 krónur um árið er fá­tækur. Er talan um tvey fólk, er tal­ið 156.400 kr, um trý fólk 199.400 krón­ur og so framvegis.
Í Føroyum hava vit tosað um hetta markið leingi. Politikarar í øll­um flokkum hava havt hetta frammi, men einki hendir.
Fyri góðum fimm árum síðani kom á­heitan á løgtingið frá Samtaki um at áseta slíkt mark, men einki hend­i.

Sum vit áður hava víst á, so er tað ikki so løgið, at hetta mark ikki verð­ur sett: Tað er heilt einfalt tí, at pol­it­ik­arar vilja ikki hava eitt fá­tækr­a­mark! Tað ljóðar pent at siga tað í røðum og yvirlýsingum, men at fremja tað í verki, tað megna teir ikki.

Ofta kunnu vit kritisera landsins stýri fyri ikki at hava handlikraft, fyri ikki at klára at fáa sín politikk í­gjøgnum. Men tað kunnu vit so ikki siga um sitandi samgongu, tí hon hev­ur hevur klárað tað so nógv bet­ur enn aðrar samgongur.

Tað sum beint eftir ólavsøku í 2011 var eitt paraduuppskot um flat­skatt frá Fólka­flokk­i­num – sum ongan kjans hevði at verða sam­tykt, var fimm mánaðir seinni umsett til lóg.

Harímillum høvdu vit fólkatingsval, løgtingsval og skip­aðu nýtt landsstýrið.

Tað er stuttligari sum politikari at a­r­beiða fyri teimum, sum hava peng­ar­nar. Tað er sjón fyri søgn. Hini, sum ikki hava pengarnar, tey kunnu pol­i­ti­karar tosa um – fáa at­kvøð­ur­nar frá – og so aftur tosa um tey.

– Samgongan før­ir borg­ar­lig­an pol­i­tikk, sig­ur løg­mað­ur, hó­ast Edmund Joensen javnan eft­­i­r­lýsir sosiala profilinum, sum Sam­bands­flokk­ur­in hevði. Fólkaflokkurin før­ir sama borgarliga politikk – eftir síni egnu stevnuskrá, meðan í­skoyt­is­flokk­ar­nir í samgongu bara tosa.

Miðflokkurin kundi kanska prógv­­að sítt virði sum »sosiala sam­vitsk­an« í samgonguni – og trumfað eitt fá­tækramark ígjøgnum.

Ella er sannleikin kanska, at pol­itikk­ur er mest fyri politikarar?