Desentral sentralisering

Vit kunnu fáa eitt gott og fjølbroytt samfelag við at sentralisera desentralt

Jógvan Skorheim, borgarstjóri í Klaksvíkar kommunu
----
Føroyar skal vera eitt fjøl­broytt oyggjasamfelag, har fólk á øllum útbúgv­ingar­stig­um kunnu búgva og virka kring landið.
Seinastu árini hevur høv­u­ðsstaðarøkið drigið alt meira til sín, og stórur partur av almennu fyrisitingini er í miðøkinum. Tað er sjálv­andi ein natúrlig gongd, at høv­uðsstaðurin verður sterkur, og tað skal hann eisini vera, men Føroyar verða ikki eitt meira spennandi og dragandi land, um vit savna alla um­sit­ing í høvuðsstaðnum. Heldur eiga vit at styrkja økini úti um landið og geva fólki góðar og fjølbroyttar møguleika at bú­leikast her á landi.
Nú um dagarnar upp­livdu vit, at Kommunu­lækna­skip­anin varð løgd undir Heilsu­trygd, sum heldur til í Klaks­vík. Hetta er eitt gott dømi um, hvussu tað ber til at sentralisera desentralt, og eg fegnist um hesa saman­legging.
Fyri tað um tænastur ella stovnar verða løgd sam­an, er ikki neyðugt, at tað verður gjørt soleiðis, at virk­semið verður savnað í høvuðs­stað­num. Tað ber saktans til at mið­savna fyrisiting úti um land­ið, og tað áttu vit at gjørt meira við.
Eitt dømi er ferðavinn­an, sum kundi verið mið­savn­að í Vágum, har vit framm­an­undan hava flogvøllin og ann­að ferðavinnuvirksemi. Eisini áttu myndugleikarnir at sæð týdningin av at savna umsiting, eftirlit, gransk­ing og útbúgving inn­an fiski­vinnu, í Føroya fiski­vinnu­høv­uðsstaði Klaksvík.

Litríkt samfelag
Uppskotið um tær sjey komm­unurnar í landinum kundi verið nýtt sum út­gangs­­støði fyri at styrkja sjey kjarnu­økið í Føroyum, ið kundu havt ymiskar spíss­kompe­­tansur. Við hes­um kunnu vit geva fólki møgu­leika­n at velja, hvar tey vilja búleikast.
Føroyar høvdu við hesum blivið eitt fjølbroytt og fleksi­bult samfelag, sum skapti hóskandi møguleikar og avbjóð­ingar fyri tey, sum búgva her á landi, og dró størri part av okkara ungu heim­aftur eftir loknan lesnað í útland­inum. Hví skulu vit ikki hava møguleikan at búgva á Skála og arbeiða í um­­siting í Klaksvík ella Vest­­manna? Og hví skulu vit ikki kunnað búgva í Havn og arbeiða í Vágum ella búgva í Klaksvík og arbeiða í um­siting í Runavík?
Halda vit fram við gongd­ini, har vit sentralisera alt meira í høvuðsstaðnum og leggja upp til, at alt fleiri fólk eisini skulu búgva har, verða Føroyar við tíðini ein lit­leys vøra á hillini, har hin­ar vørurnar tykjast meira lokkandi. Lat okkum heldur skapa eitt fjølbroytt og spenn­andi oyggjasamfelag, har vit veruliga geva fólki møgu­leikan at velja, hvussu tey vilja búgva og arbeiða. Hetta hevði gjørt Føroyar til eitt litríkt og lokkandi sam­felag, sum kundi staðið seg enn betri í hørðu kappingini um fólk og vitan.