Hans Birgir Hansen
Nú má ruddast upp í stuðulskipanum, ið Mentamálaráði og Stuðulstovnur, hava um hendi, vit skula avmarka í stuðulskipanir, lestrarstuðul, teirra í lesa uttanlands.
Vit eiga at finna út av hvønn tørv á útbúgvnum føroyingum vit hava á øllum økjum, tá hugsa verður um heildarskipanina / støðuna / tørvin / tá fólk leggja frá sær.
Tillaga vit ikki hægri lestna útbúgving, eftir tørvinum á fakligari arbeiðsmegi, fáa vit trupulleikar, tey komandi nógvu árini, í kan fáa alt tað fakliga at steðga upp.
Vit hava hópin av fakligari arbeiðsmegi í eru arbeiðsleys undir ALS & Almannastovuskipanum hví sleppa hesi ikki út aftur á arbeiðsmarknaðirnar ídag?
Hvussi stórt tal av útbúgvnum føroyingum heima og uttanlands hava ikki seinastu nógv árini fingið hægri lestna, útbúgving, ið ikki gera nýtslu av slíkari ídag?
Vit kunna ikki framhaldandi fíggja, lestrarstuðul, lesandi uttanlands í fáa hægri lestna, útbúgving, í ikki leita heim aftur, í arbeiða / starva / uttanlands ídag.
Tað er avgerðandi neyðugt, fáa byrja uppruddingararbeiði og fáa útbúgvna fólki at taka við tá fólk leggja frá sær á arbeiðsmarknaðum vegna aldurin ídag .
Tað kan ikki vera rættvíst at bíliga arbeiðsmegin óheft av arbeiðara og fakfeløgum skal leggja teim fótin fyri at sleppa út aftur á arbeiðsmarknaðirnar ídag.
Hetta eiga embætisfólkini og politikarar og onnur í politisku størvunum at kunna gera sær nógv greitt í tí riknað starvsfólkapolitikinum, í aðalráðunum ídag.
Og hvat við øllum teim sum luttaka á dag og kvøldskeiðum, hvørjar møguleikar, hava tey at sleppa út á arbeiðsmarknaðirnar, og vinna til lívsins uppihald.