Tað sigur í øllum førum mentamálanevndin hjá Tórshavnar kommunu. Gøtunavnanevndin hevur skotið upp, at gøtan, sum er ein síðugøta til Argjavegin, skal kallast upp eftir Jóhonnu Margrethu Joensen, sum fekk gøtuna í brúðargávu í 1925.
Men trivnaðarstjórin og mentamálaleiðarin mæla tó til, at gøtan skal eita »Hannugøta« heldur enn »Honnugøta«. Men tað heldur mentamálanevnin ikki.
Tað kann virka løgið at stríðast um eitt »a« og eitt »o«. Men veruleikin er tann, at á havnarmáli - ella »miðstaðarmáli« - er hetta u-umljóðið, sum broytir Hanna til Honnu, ikki komið enn. Havnarfólk siga »hjá Hanne«. Og av tí, at eitt u ikki stendur í endanum, so kanna a'ið ikki broytast til eitt o. Tað er u-umljóðið, sum ger hesa broyting. Tí hevði rætta navnið at givið gøtuni verið »Hannugøta«. Tá hevði Tórshavnar Býráð sýnt havnardialektini respekt, og hetta er enntá góðkent sambært orðabókini.
Trupulleikin er kanska tann, at bara fýra av trettan býráðslimum eru úr Havn, telja vit argjamannin og hoyvíkingin við, so verða tey seks. Tað er framvegis ikki ein meiriluti í Tórshavnar Býráð.
-----
Tað bleiv »Hannugøta«
Av tí at býráðsfundurin í Havn varð hildin áðrenn hetta blað fór til prentingar, sendu vit øllum býráðslimum greinina. Og borgarstjórin mælti til, at gøtan skal eita Hannugøta - á góðum havnarmáli, og hetta varð samtykt við 7 atkvøðum fyri og 3 ímóti - so havnarmálið vann á bygdamálinum!
