Hygg í “bókina hjá Egon” verður ofta sagt í Nólsoy, tá okkurt ivamál er um familjuviðurskifti ella kanska aldur á fólki.
Bøkurnar um Nólsoy, sum komu fyri nøkrum árum síðani, eru krúnan á arbeiðnum hjá Egon at granska, greina og greiða frá søguni hjá heimbygdini. Heimbygdin, sum hevur fylgt honum alt lívið, hóast hann sum so nógv onnur flutti av bygdini á ungdómsárum.
Egon er føddur 10. juli í 1947. Foreldrini vóru Leif Hansen, lærari úr Nólsoy og Gertrud Elisabeth Djurhuus úr Hvalvík. Hann gekk í skúla í Nólsoy og fór eftir loknan 7. flokk til Vestmannar, har hann átti tvær mostrar, at ganga í realskúla.
Eins og pápin og pápabeiggin fór Egon á læraraskúla og tók prógv í 1971. Hann giftist við Katrinu, ættað úr Oyragarði í Dali, og búsettust tey í Fútalág, har tey búgva framvegis.
Egon hevur nógv ymisk áhugamál. Sangur hevur fylgt honum alt lívið. Í barndómsheiminum í Nólsoy varð nógv sungið, og pápin var tiltikin sangari. Tí var tað nattúrligt hjá Egon at leita sær upp í kórsang, tá hann flutti til Havnar. Egon sang í nógv ár í Kristiliga Sangkórinum, sum uttan iva var besta kór í Føroyum tá.
Men nógvu seinastu árini hevur hann sungið 1. tenor í Tórshavnar Manskóri. Egon hevur eisini í langa tíð verið ein av føstu sangarunum til jarðarferðir í Havn. Oftast fleiri ferðir um vikuna og onkuntíð fleiri ferðir sama dag.
Áhugi og kærleiki til kirkjuna hevur fylgt Egon heilt úr barnaheiminum, og hevur hann í fleiri skeið sitið í kirkjuráðnum fyri Havnar kirkju. Eisini hevur hann verið hollur stuðul á loftinum uppi við orglið sum kirkjusangari.
Men tað er sum serfrøðingur í nólsoyarsøgu, at Egon helst er best kendur. Hann hevur skrivað eina ørgrynnu av greinum um bygdina í bókum og tíðarritum, serliga í Varðanum.
Í samband við, at nólsoyingar í 1988 hátíðarhildu, at kirkjan í bygdini hevði 125 ára jubilæum, skrivaði og útgav Egon bókina Kirkjan á Tanganum.
Nólsoy er kirkjubygd burturav, og tí stendur hendan bók sum ein virðiligur varði um kirkjuna í bygdini, sum bygdafólkið altíð hevur staðið saman um.
Í 2007 læt Egon bøkurnar Nólsoy søgubrot og fólk úr hondum. Hesar bøkur munna flest nólsoyingar kring allan heimin hava standandi í á hilluni.
Søgan, mentanin og forteljingarnar gera okkum varug við okkara samleika sum bygd. Ein samleika, sum kann rótfestast við at blaða í bókunum hjá Egon um heimbygdina, ið hevur fylgt okkum øllum, sum eru uppvaksin her.
Framvegis syngur Egon, gongur túrar, svimur, tekst eitt sindur við jørð suðuri í Dali, tosar um politikk, sambandsmaður er hann um ein háls og tosar við Guð og hvønn mann um alt møguligt, men oftast um slekt.
Eisini eru abba- og langabbabørn at hugna sær saman við.
Til lukku á føðingardegnum!
Bróðursonur
