Lærd og leik eru í opnum stríði – sum hesaferð birtist av, at løgtingsins vilji í 2009 var, at teir forfjónaðu stavirnir úr latínska alfabetinum – sum eisini eru í danska abc'num – skulu vera parutr av føroyska stavraðnum.Men tað vil Málráðið ikki. Har fall dómurin í fjør.
Tú freistast at halda, at tað liggur eitt politiskt motiv aftanfyri. Tí summi okkara eru so bangin fyri tí danska. Óttin er mangan so stórur, at fólk halda, at um okkurt orð líkist donskum, so er tað ikki føroyskt. Onnur halda tað eisini vera politiskt motiverað hjá øðrum, at vit skulu hava c, q, w, x og y inn í føroyska stavraðið. Málráðið sigur seg eisini góðtaka, at vit nýta hesar stavir, teir skulu bara ikki inn í stavraðið.
Men øll okkara málkønu eru tó ikki á einum máli. Ein minniluti í málráðnum heldur uppá, at vit eiga at varðveita forfjónaðu stavirnar í stavraðnum. Og tá tey siga »varðveita«, so er tað tí, at teir longu eru har sambært Føroysku orðabókini, sum eisini verður nevnd »Móðurmálsorðabókin«.
Tey sum eru ímóti forfjónaðu stavunum siga mangan um hini, at tey vilja hava »danska abc'ið við føroyskum ískoyti«.
Hoyrist einum nationalistiskur undirtóni her? Er tað veruliga tað »danska abc'ið«, sum hesi fólkini vilja hava? Um so var, so høvdu tey helst eisini vilja hava serdanska stavin »å«, men tað hevur eingin nevnt. Men hesin stavur verður ongantíð nýttur í føroyskum – uttan so, at vit skriva donsk sernøvn.
Jeffrei Henriksen, sum alt sítt lív hevur fingist við undirvísing í føroyskum – og sum altíð hevur verið tjóðskaparmaður um ein háls, er sannførdur um, at vit eiga at hýsa latínsku stavunum í okkara føroyska stavrað. Hann nevndi stavraðið eitt »føroyskt-vesturlendskt stavrað«.
Hann lærdi børnini tað uttanat við at syngja tað við lagnum til »Vilt tú, vilt tú«. Roynið sjálvi:
A Á B C D Ð E F G H I Í J K L M N
O Ó P Q R S T U Ú V W X Y Ý Z Æ Ø
Hann helt enntá, at danska »å« og íslendska »Þ« kundu setast aftast eftir tørvi.
Tað er óheppið at gera slíkt málkjak til løgtingslóg. Tí áttu Henrik Old og hinir anti-puristarnir í Løgtinginum at bloytt uppskotið til eina samtykt, sum heitti á Málráðið um at viðgera stavraðið av nýggjum – og um at lata snúsfornuftið ráða.
