Løgmaður fekk ikki boðini fyri enn kvøldið fyri, og Jóannes Eidesgaard fekk boðini »næstan ein heilan tíma áðrenn tíðindafundin hjá Fólkaflokkinum«.
At tíðindaredaktiónirnar í Føroyum sita við boðunum frá Fólkaflokkinum áðrenn samstarvsflokkarnir hjá Jørgen Niclasen og løgmanni hava ánilsi av nøkrum, tað ber boð um vantandi leiðsluevni hjá evsta leiðara í Tinganesi, og tað vísir eisini eina djúpt frustreraða samgongu, har flokkar royna at finna upp á okkurt stunt til tess at tekkjast veljarafjøldini.
Løgmaður roynir at kyrra við at siga, at hetta stigið hjá Fólkaflokkinum ikki er øðrvísi, enn tá til dømis Javnaðarflokkurin skifti landsstýrismann. Men her letst løgmaður at vera naivari, enn hann er. Sjálvandi er tað eitt samgongumál, at ein landsstýrismaður hjá einum samgonguflokki skal umsita tvey aðalráð. Og hvar er logikkurin, hví skal løgmaður gjalda Jørgen Niclasen 63.000 krónur í løn um mánaðin, tá hann slett ikki hevur brúk fyri honum? Um Jacob Vestergaard kann gera arbeiðið eins væl í úrtíð, so kundi løgmaður spart 2,2 milliónir krónur í løn, sum Jørgen Niclasen hevur kostað síðani september í 2007.
Í hesum máli hevur tann annars sambært veljarakanningunum so væl umtókti løgmaðurin víst seg sum ein veikan leiðara. Hevði løgmaður itið Atli Dam ella Anfinn Kallsberg, so hevði slíkt ikki hent. Eingin hevði torað at víst so lítla respekt fyri teimum, sum teir vísa Kaj Leo Johannesen. Tað er tí, at alt ber til, og einki fær avleiðingar. Hendan handfaringin vísir eina veika leiðslu og eina samgongu, sum hvørki hevur gongulag ella áralag.
Motivið hjá Fólkaflokkinum er sjálvandi okkurt heilt annað. Søgur ganga um, at Poul Michelsen er við at stovna ein borgarligan fullveldisflokk, hvørs grundstuðlar eru fólk, sum hava vent Fólkaflokkinum bakið, tí hann er ov sambandskur, og tjóðveldisfólk, sum vilja á borgarliga bógvin. Og tað er ein reel hóttan hjá Fólkaflokkinum, og tí hevur flokkurin brúk fyri einum sterkum leiðara. Men at koyra formannin úr landsstýrinum í tingið fyri at bjarga hesum, tað hongur slett ikki saman.
Í veruleikanum er Fólkaflokkurin organisatoriskt í svárum trupulleikum – trupulleikum, sum eru nógv verri enn hjá nøkrum øðrum flokki. Umframt flýggjan av grundstuðlunum, so hava tveir høvuðspersónar eitt rættarmál hangandi yvir sær, og aðalstjóramálið hjá Jørgen Niclasen liggur hjá umboðskonuni. Kemur hon eisini har við eini óbehagiligari niðurstøðu, so hevur floksformaðurin tað frægari á tingi enn í landsstýri.
