Í nýtjanhundrað og nítiní
Tann øldin í gott var at liva
Um Sandoyarferju byrjaði stríð
Tó sáttmála mundu teir skrivað
at byggja í Føroyum bar ikki til
Men vit royna Polen har er betur skil
Niðurlag:
Alt í Sandoynni vakurt er og gott
Kemur ikki við í hendan tátt
Í tveytúsund kjølurin strektur bleiv
í Polen á skipaskiðju
Men har sást alt ganga eftir reyv
Tað leið ikki um eina fliðu
Polakkarnir fingu ei liðugt tað far
Seks mánaðir skrokkurin seinkaður varð
Tá skrokkurin togaður bleiv her heim
tá barst tað soleiðis íbandi
At veðrið ei bleiv til gleði og gleim
Men lagt bleiv í Danmark at landi
Av onkrum bleiv hetta her soleiðis týtt
At Nyrup slapp fram gandakynstur sítt
Men loysið tit landsins kosnu menn
Sum skip byggja í øðrum londum
Tit vita her heima finnast nú enn
skipsbyggjarar á Føroyastrondum
í Føroyum fekk Teistin so mangan ein klikk
Og tíðin hon helt við ein punkt og prikk
Nú tíðin hon gongur og liðugt bleiv far
og alt eftir vild seg lagar
tá strandferðslan bjóðar nógv fólk hjá sær
Teir ballast í fleiri dagar
Av sonnum alt hetta her gekk so væl
Um Skopunarfjørðin nú siglast skal
Av Tjaldrinum hoyrdist tá øðiligt róp
Og tað var hann Ellintur stóri
Tit halda tit ganga her og sláa kóp
Hann brølar sum kálvur í flóri
Sín stóra neva í borði slær
Alt mítt skal á pláss tað sigi eg tær
Men Karsten hann svarar við lív og sál
Hann vil ei av Ellinti lærast
Tú veit væl eg umsiti fíggjarmál
Og her skal hvør króna sparast
Tú kann saktans verða so tvørur tú vil
Og Teistin bleiv lagdur det er eitt skil
Í tríggjar mánaðir lá Teistin við kai
Og samráðst bleiv í Tinganesi
Øll uppskot tey blivu svarað við nei
og so bleiv runnið á v.c.
Og so gekk tíðin við klandur og stríð
Dett er ein verð vit liva í
Á Reynatúgvu í bønum hjá sær
so øgiligt Páll mann renna
Hann gongur og jagstrar har eina ær
Tá froysur hann út úr at flenna
Hann ærina fekk við eitt øgiligt knoss
Nú seti eg Ellint og Karsten á pláss
Men Páll hann fer í tí sáligu stund
og ringjur til hesar jassar
Hann bjóðar teimum til Sands á fund
Og »ja« søgdu hesir knassar
Ja hetta her hendi ein summardag
So var hesin fundurin fingin í lag
So sessast teir allir við fundarbroð
Og Páll sigur hoyri tit seru
Nú skulu tit lýða á míni orð
So treiskur vit sandingar eru
Tit sleppa ei aftur av hesari oyggj
Fyrrenn Teistin hann flytur bæði mann og moyggj
Í tríati seks tímar sótu teir har
Og har økst so orð av orði
Teir nærkast at enda har meir og meir
Og síðan fekst semja við borði
Um Skopunarfjrøð er nú prýðiligt far
Vit ynskja at harrin hann fylgir tær
Niðurlag:
Alt í Sanoynni vakurt er og gott
Kemur ikki við í henda tátt
??????????????????????
Loysunnardagin 5/7 2001
Sólvit Simonsen
