Men Jørgen Niclasen hevur tikið nakrar ikki serliga skilagóðar politiskar avgerðir:
Hann legði brádliga frá sær sum uttanríkisráðharri 19. januar ár. Hann gav Jacob Vestergaard uppgávuna at vera uttanríkisráðharri umframt. Hann hevði onga góða grundgeving fyri síni avgerð.
Síðani gjørdi hann av í apríl at taka Fólkaflokkin úr samgonguni. Ein avgerð, sum eftir øllum at døma sendir Fólkaflokkin á eina oyðimarkarferð. Ein avgerð, sum førir við sær, at Fólkaflokkurin missir fótafestið – hesin flokkurin, sum síðani 1975 hevur sitið í landsstýrinum í nærum 30 ár.
Jóannes Eidesgaard tók eina slíka avgerð fyri Javnaðarflokkin í 1996, sum førdi til átta ár í politiskum myrkri.
Tann triði bummarin hjá Jørgen Niclasen var at planta søgur um Uttanríkisráðið á Vágaportalin. Tað er einki dulsmál, at Jørgen Niclasen og Ólavur í Beiti eru sera tætt knýttir. Síðani stríðið um aðalstjóran er Herluf Sigvaldson vavdur upp í hetta harkaliðið í Sørvági.
Men bummarin hjá Jørgen Niclasen var kortini tann, at allar hesar søgur um skilaloysi í Uttanríkisráðnum, sum eitt nú førdi við sær, at ein tilvildarligur deildarstjóri kundi fara út í býin og brenna eina heila millión av – bara fyri at brúka pengarnar – eru grundaðar á, at einki skil hevur verið í leiðsluni í Uttanríkisráðnum, sum Jørgen Niclasen sjálvur hevði ábrygdina av.
Hetta vísir ein leiðara, sum ikki er mentur at leiða.
Veljarar hjá Fólkaflokkinum halda heldur ikki, at Jørgen Niclasen er mentur at leiða Fólkaflokkin. Tað vístu teir við at kveistra hann niður á fjórða pláss, meðan Annika Olsen varð hevjað upp í allar fremstu røð.
