Vaknandi gras undir smábarna fótum,
morgunin hálvvakin rassast í ró,
sólin durvandi randar á gjótum,
leggur á sandin og aldurnar glóð.
Blánandi loftið í erva,
tindarnir hevjast úr flóð.
Sóljuklødd gilini glitra í døggi,
áirnar ljóðleysar renna út vág,
blómurnar reisast úr vetursins høggi,
grasið frítt leiftrar, har kavin fyrr lá.
Syngjandi fuglur á flogi,
letur ein spógvi - svarar ein lá.
Vaksandi várljóð frá fjøru og sandi,
stunandi æður við blikstillan fjørð,
heilsast við ósan fíggjindi frændi,
finna skjótt saman í elskandi pør.
Sjóðandi, fløðandi alda,
friðfulla livandi jørð.
·
Valdemar á Løgmansbø
Marts 2006