fuglurin er í, og hann heldur eisini uppi, so vit fáa glúpin aftur og fuglin við. Hetta er tó eitt óhapp, sum lagt er upp fyri. Men nú er bara ein glúpur eftir, so vit tola ikki fleiri slík. Men tað man
vild, akkurát 0%. Sum árini hava gingið, eru dygdin á flogførum og flogskiparum vorðin betri, hvørt óhapp hevur lært okkum okkurt nýtt, og sannlíki fyri at ein flogferð gongur væl er støðugt hækkað, soleiðis
okkara, avráddu vit, at bygdina, har Pontius Pilatus var føddur, skuldu vit síggja. Fyrsta og einasta óhapp Tað er sera drúgt hjá Norrönu at leggja at í Scrabster. Hon fær verri enn so allan rampan niður. Út
Tvøroyri, í Havn og í Runavík. Nú er at halda fram og tryggja seg so væl man kann, um eitt stórt óhapp skuldi rakt okkum.
ov spakuliga, ið fáa aðrar bilførar at yvirhála, har tað ikki er hóskandi. Tá er vandi á ferð og óhapp henda. Kennir tú teg trygga, um ferðin fer upp um hámarksferðina? Um sýnið er gott, so ja, men annars
Eitt tortýtt tekin – men um hvat? Nú tekur ein hending aðra við sær, sjalusi tekur seg upp, eitt óhapp hendir, og í tí bygdin dregur alt sítt níðingssinni og hatur saman í eitt svart knýti, upplivir lesarin
størsti trupulleikin hjá mær er, tá Dalsvegurin fer. Ikki um hann fer, men tá hann fer. Nú hendi eitt óhapp á Viðareiðisvegnum, har ein bilur fekk grót á seg. Teir siga, at tað loypur har tríggjar ferðir um
Sunnudagin hendi eitt óhapp við russiska kavbátinum, Kursk, sum var staddur í Barentshavinum. Óhappið gjørdi, at kjarnorkudrivni kavbáturin sakk, og nú liggur hann á 50 metra dýpi í altjóða sjógvi einar
rennandi gjøgnum býin. Bilar høvdu hug at seta ferðina niður, og tað var um reppið, at ikki okkurt óhapp spurdist burtur úr, tá fólk hugdu so nógv. Síðani 1996 hevur Guttorm vant í Klaksvík, og tað er úti
álvarsomum, sum sjálvmorðstonkum. Inn ímillum havi eg spælt við tankan um, at tað má hava verið eitt óhapp, at tað ongantíð veruliga var ætlanin hjá Kristiani at taka seg av døgum. Men eg veit tað framvegis