tíðina farið eg altíð at hava sum eitt gott minni. Sum eg nú siti her og royni at skriva eina síðstu tøkk til tín fyri alt tað, tú hevur givið mær og lært meg, renna øll minnini úr barndómi mínum fram fyri
n, sum vit hava varðveitt til dagin í dag. Vinmenn og manning hava hitst til tiltøk ella tá ymisk tøk skulu takast, og hetta er og hevur verið serstakliga góður vinskapur, ikki minst takkað veri Hannisi
altíð fúsur frá fjallatindi til fjørustrond. Ein vakur unglingi reystur gekk, frá mongum manninum tøkk hann fekk. Til mans hann kom, royndist sera treystur og stuðul bleiv fyri heim og bygd. Hann seyðin
vælkomin. Har kundu vera nógv børn, og hevði hon gott tol við teimum. Tey senda henni eina hjartaliga tøkk fyri tað. Alma dugdi væl til hendurnar. Ommubørn og børn hjá systrunum hava fingið mangt bundið og
har ið faðir og móður so góð meg aldu og lærdu á kærleikans slóð, - við Geilánna vøgga mín stóð. Eg tøkk tær vil bera mín móður í dag for alt tað, tú ert fyri meg, meg bønina lærdi – mítt lívs grundarlag
Slíkar royndir meti eg kunnu byrja beinanvegin og áðrenn maskinan, sum brúkast skal til endamálið, er tøk, kann upsin arbeiðast uppi á landi við handamegi. Síðan skal vøran marknaðarførast í tveimum, har tað
umstøðurnar hjá veksandi tali av støkum uppihaldarum, og so tann veruleikin, at ommur og abbar eru ikki tøk at hjálpa til sum áður. Trupulleikar, íð síggjast aftur í ovurstóra partinum av kvinnum, ið arbeiða
umstøðurnar hjá veksandi tali av støkum uppihaldarum, og so tann veruleikin, at ommur og abbar eru ikki tøk at hjálpa til sum áður. Trupulleikar, íð síggjast aftur í ovurstóra partinum av kvinnum, ið arbeiða
Skipasmiðju. Tórbjørn hevur verið av raskastu monnum, og hansara partur hevur ongantíð ligið eftir, tá ið tøk skuldu takast. Sunneva fór eisini sum ung genta til Havnar at arbeiða sum gongsgenta á Hospitalinum
børnini ansast, men hví í einum garði í staðin fyri í einum heimi? Dagrøktarmammurnar eiga eina stóra tøkk uppiborna. Tær gera eitt gott arbeiði og eru góðar við børnini. Hvat hevur meira at týða: pedagogikkurin [...] tilboð um neyðuppkall til døgnvakt gerst veruleiki hjá øllum, ið hava hendan tørv. Her er eisini ein tøkk uppá sítt pláss, og hon er ikki minni enn hin fyrra, tí heimarøktirnar hava eitt ofta stravið og ótakksamt
