er spell, tí lógligu karmarnir kring fosturtøku eru bara ein partur av hesum stóra máli. Fosturtøka snýr seg eisini um upplýsing. Um atgongd til fyribyrging. Um kvinnurættindi. Um ábyrgdarfulla atferð.
er at varðveita teirra visiónir og kærleika fyri oynna. Vit vita væl at vit ein eftirbátur tá tað snýr seg um samskiftið á vinnuliga økinum. Ein norðoyingar setur seg í sín bil, og ein tíma seinni situr
Tjóðveldi og Javnaðarflokkurin fara at renna eftir, er grein 57 í teirra ”evstu lóg”. Tann greinin snýr seg um at ”skipa Føroyar sum sjálvstøðugt ríki”. Tann, sum ikki trýr hesum, man vera merktur av djúpum
gjáramorgunin, tá Útvarpið byrjaði upplesturin úr skjølum Fíggjarmálaráðsins. Enn einaferð, hetta málið snýr seg um eina eingangsíløgu, sum mátti gerast, tá landsmyndugleikin valdi við lóg at sleppa sær av við
tykist vera í veruliga samfelagnum. Listin og høvundurin Í øllum skaldsøgunum hjá Jens Paula Heinesen snýr tað seg um listamannin og samfelag hansara. Listafólkini gera myndir av heiminum: samfelagnum og
kappingina aftur í gomlu leguna, har talan er um fimm dagar við fimm ella seks teinum. – Tað nógva snýr seg um, hvat tað kostar, tí útreiðslurnar eru stórar av at skipa fyri einari sovorðnari kapping. Men
ið aðalorðaskiftið hevur verið, hava løgtingslimir vónandi eina nógv betri fatan av, hvat ætlanin snýr seg um. Og tá bæði vænta og vóna vit, at teir vilja játta neyðuga peningin í eini eykajáttan, so at
tú setir tær fyri at uppraðfesta føðingardagsgávur til tey, sum tú slettar av yvirlitinum, tí tað snýr seg ikki um, at tú ert gírig, men, at tú loyvir tær at raðfesta á jólum. Tíðirnar eru broyttar so
søtmeti, køkum og sodavatni. Av tí at sukur serstakliga er í útvaldum matvørum, søtmeti og sodavatni, snýr tað seg stórt sæð bert um at lata vera við at koyra hesar vørurnar í innkeypsvognin - Hetta vísir
mentafólk, sum bygdin hevur fostrað, byrjandi við Nólsoyar Páll og endað við Ova Joensen. Bind tvey snýr seg mest um bygdarfólkið, hvaðani tey stava, hvørji foreldrini eru ella vóru, og hvørji børn tey eiga
