eisini, at vit vóru til skips við slupp. Vit høvdu einar tvær av teimum. Tær høvdu last. Vit tóku salt til hvønn túrin, og tá var farið í fjøruna at fiska murtar. Teir vórðu flaktir og síðan saltaðir niður
gjørdi hetta óvissuna enn størri. Umborð vóru nakrir mans, sum sjálvbodnir fóru í lastina at lempa salt fyri at fáa rætta skipið aftur. Lúkan varð skalkað til, men tað eydnaðist at fáa skipið á rættkjøl
smávegis. Hetta var ein góður biti bæði hjá okkum og hjá ommu. Sílini lógu eitt ella tvey samdøgur í salt, og vórðu so kókað. Mamma plagdi viðhvørt at gera sós afturvið. Grind var eisini ofta á Streymnesoyruni
at royna við línu, bleiv ein tunna sett til at koyra tað avegnda agnið í. So koyrdi bóndin sjálvur salt i. Hann brúkti tað at geva seyðinum um veturin. Tá var seyðurin inni. Hvør bátamanning fekk hvørt
keypa, so har plagdu vit at leggja at. Eggini hildu sær nokk so leingi, ein mánaða. Tey kundu vera saltað og kundu eisini nýtast til vetrarføði. Vit plagdu at fáa 8-10 oyru fyri eggið. Eg minnist, at vit
fangevogne med meget dårlig forplejning - »i de 20 sidste døgn fik vi hver 300 gram brød og et stykke saltet fisk«. Målet var en stor krigsfangelejr i Karahandar. Til deres glædelige overraskelse skulle de
mars ella kanska eitt sindur fyrr. Mannagongdin var tann vanliga. Fyrst at fara á Drelnes at fáa salt og síðani til Havnar at fáa tuberklabevís og so avstað. Ferðin gekk væl. Vit kastaðu vestan fyri
faa noget Grindekød. Nu havde vi dengang baade tørret Grindekød, der hængte oppe paa Loftet, og saltet Grindekød, der laa i store Tønder. Det saltede var langt det bedste. Min Fader var straks parat til
saman við. -- Írsk hjarta-scones 4 dl. av hveitimjøli 2 tsk. av bakipulvuri ½ spsk. av sukur ½ tsk. av salt 3 spsk. av smøri 1 ¼ dl. av blak Savna tilfarið og rulla tað út ½ cm tjúkt. Stikk út við einum hjartaformi
ytringer om deres ubehag ved at diskutere intime seksuelle handlinger for åben skærm med et gran salt). Men en anden, i grunden langt mere alvorlig, side af sagen er i det store og hele blevet glemt.
