Glansbílætasamlararnir 3. Dávur í Tjørnuvík 4. Søren Kierkegaard. Antin ella. 5. Við úthavsins strendur 2 6. Teir tóku kjansin 7. Navnabókin 8. Kaj 2 9. Ó søgur um djevilskap 10. Merkið Mest seldar føroyskar
Nú eru 1.455 metrar eftir at bora, so er opið frá Hvítanesi til rundkoyringina og tí eisini út á Strendur. Av Hvítanesi eru sprongdir í alt 4.513 metrar og frá rundkoyringini móti Hvítanesi 1.532 metrar
frá teimum, sum gjøgnum øldir baldust við úthavsins strendur. Og einaferð fara vit eisini sjálvi – tá leiðin at enda er gingin – við úthavsins strendur – í broti og gjálvi – fara vit sjálv upp í ringin. [...] Stormdunið inn yvir bygdirnar stendur – burtur er sóltíð og gaman – í briminum uttast við úthavsins strendur taka sjólætnir hendurnar saman. Stíga ein dans við so havtungum stevi, aldar í ringinum víða av
hesum kirkjugarði, men annars fyri teir hundraðtals fiskimenn, sum høvdu mist lívið við Íslands strendur, og sum bert fingu eina váta grøv. Tað kann tískil vera av áhuga at greiða frá hesum minningarhaldi [...] Hans Andreas Hansen, Saltnes, 14 ár Poul Anton Jacobsen, Syðrugøtu, 22 ár Hans Meinhardt Simonsen, Strendur, 15 ár Johannes Johnson, Kollafjørð. Eftir sat einkja og 4 børn
sagt um ein stað handan támið, Handan fjallana skaddu hann stendur, Mær er sagt um hans sólljósu strendur, Tonk - ein dag standi sjálvur eg har! Halleluja! Eg sælur má syngja Halleluja, eg fari til staðin
ferðina eystanfyri, tá hann til tey har heima í sanginum »Langt burtur frá tær við Noregs køldu strendur«, kvøður: »Eg sendi tær nú heilsu yvir havið og til tey børn, tú hevur givið mær Eg elski tykkum
menningin av saltfiskavirkunum í Føroyum. Hann bygdi upp og menti Vaðhorn, sum so seinni varð flutt út á Strendur og tað sama endurtók seg, tá ið flakavirkið Nykur á Toftum bleiv umbygt til eitt saltfiskavirki
mítt sær og tá vísir Hann mær naglamerkini í síni hond. Niðurlag: Eg skal ganga til lívsvatnsins strendur hoyra pálmanna friðsæla sús eingin synd eingin sorg er í himmalsins borg men bert songur sum ha
við bløðum um fót, breiðir út berar hendur. Lívið er tagnað og følnað er rót, er farið til ævigar strendur. Vit altíð teg minnast við gleði og gleim, og sorg í sál skal linnast. Eitt ljós tú vart við tykkar
mítt sær, og tá vísir hann mær naglamerkini í síni hond. Niðurlag: Eg skal ganga við lívsvatnsins strendur hoyra pálmanna friðsæla sús eingin synd eingin sorg er í himmalsins borg men bert songur sum ha