og møguleiki varð fyri, at gerða rutinur sum minkaðu um vandan fyri, at líknandi hendið aftur. At hanga feil viðgerðir út í bløðini kann føra til ymiskar reaktiónir. Ein er, at starvsfólk verða meira nærløgd

heildin er meira enn summurin av pørtunum tilsamans. Dentur verður lagdur á at kanna hvussu partarnir hanga og virka saman, ikki bert hvussu sambandið er millum tveir partar, sum reduktionisman ger. Organisisman

minni fragmenteraðar samkomur. Hetta tykist at verða tann reyði tráðurin, sum fær limirnar til at hanga saman sum eina heild, og tí tykist tað nærmast órímiligt at pástanda, at hetta ikki hevur spælt ein [...] tvørturímóti. Átrúðnaligir úrmælingar Tað er vanligur hugsannarháttur, at átrúðnaður og siðalæra hanga saman. Gudfrøðingar verða ofta hildnir at verða serfrøðingar á høgum stigi, hvat siðalæru viðkemur

teirra felags framsýning í Leikalund riggar so væl. Meðan tú gongur millum rúmini, har málningarnir hanga, kemur spenningurin millum stilistiskt figurativa stílin hjá Jan og symbolska, surrealistiska úttrykkið

psykiatarar, sum kenna mentan okkara, og sum eru skikkaðir til leiðandi yvirlæknastørv og depilsleiðslu, hanga ikki á trøðunum og vit eiga at vera eymjúk her í útjaðaranum av Europa. Fakfólk sum Tormóður Stórá

psykiatarar, sum kenna mentan okkara, og sum eru skikkaðir til leiðandi yvirlæknastørv og depilsleiðslu, hanga ikki á trøðunum og vit eiga at vera eymjúk her í útjaðaranum av Europa. Fakfólk sum Tormóður Stórá

modernistum av naknum dansarum í einum arkaiskum og arkadiskum felagsskapi. Myndirnar bera brá av at hanga saman t.d. koloristiskt við lýsandi strokum av reyðum, gulum og bláum við komplementerum skuggum,

Tá forstýrast túsund syndrað hugabrot. Fyrst bjørt, so kám, nú hangandi, blaktrandi. Sum løk ið hanga á snóri. Ein gerandis mynd sum ongin skammast av, tí okkara mest einfalda virki táttar í við flákrandi

kunnaður um viðurskifti í Føroyum og enn minni, hvussu hugtøkini eindarstaturin og ríkisfelagsskapurin hanga saman. Hendan avbjóðing snýr seg tí eisini um skipanina – tað løgna fyribrigdið, sum bæði kallar seg

og útbúgvingar og verða soleiðis, sum hann er. Tá ið mann kemur í mín aldur, so hevur mann hug at hanga eitt sindur í tí, sum plagdi at verða, og tá er tíð at fara. So tíðin er komin at gevast. Men tá ið