vera á hotellinum, tí har er bæði svampur og nú eisini, legionella. Tað er eisini komið fyri, at læknar á Ríkissjúkrahúsinum beinleiðis hava mælt fólki, við veikari immunverju, frá at gista á hotellinum

politisku skipanini. Landssjúkrahúsið kemur í vanda fyri at missa rættin sum útbúgvingarstað fyri yngri læknar og kommunulæknar, tí virksemið verður skert niður um tað markið, sum Heilsustýrið setir sum minsta

hava skiparar- og stýrimenn verið umborð á skipunum alla tíðina, til reiðar at sigla sjúklingar og læknar. Men Ósemja ímillum Fíggjarmálastýrið og Skipara- og Navigatørfelagið um løninahjá manningini, hevur

at Øivind ikki kann blíva við At arbeiða uppá ”goodwill”. Trúgvi ikki, at tað eru nakrar Føroyskir læknar ið høvdu viljað arbeitt uttan løn. Hvat kann man so gera? Tað er sera einfalt, gjalda viðgerðina

sjúklingum við sclerosu, himpraðist hon ikki við at royna tað. Hon sigur, at hon hevur tosað við læknar um tað, men hon hevur ikki fingið nakað veruligt svar. – Tað er sum um at læknarnir ikki tora at

breki annars eru innløgd. Á neonatalum deildum í Norðanlondum starvast bert sjúkrarøktarfrøðingar og læknar. Ongin ljósmóðir starvast á nakrari neonatalari deild hvørki í Danmark, Noregi, Svøríki, Finlandi

hond. Við at útbyggja trý sjúkrahús í Føroyum verður ringt at fáa nakað at rigga. Sjálvt føroyskir læknar koma ikki heimaftur. Manningin verður konsulentar við høgari løn, og fyri føroyska samfelagið er

kunnu kenna seg tryggan við. Tí er neyðugt at skipa umstøðurnar á Suðuroyar sjúkrahúsi soleiðis, at læknar kunnu støðast í oynni. Av hesi orsøk tók eg stig til at seta eina skipan við forvakt á Suðuroyar

og kom. Vit byrjaðu fundin í hølunum hjá Sands kommunu. Her vóru allir borgarstjórarnir og tveir læknar møttir. Vit fingu so føgur orð, at vit vórðu forfard. Lækna, sjúkrasystir, skrivara og aðrar fasilitetir

nágreiniliga enn, men hetta verður gjørt skjótast gjørligt. Landslæknin, sum hevur allar landsins læknar undir sær, verður eisini kunnaður um málið.