Men tað sum veruliga kundi geva Petur marruna var bert hugsanin um ein samanstoyt við eitt annað skip. Tá kundu báðar manningar umkomast av dampi frá hesum evnum, umframt tann ræðuliga skaða, sum kundi
vitja oyggjarnar, ætt og vinir. Á leiðini til Føroya løgdu tey at í Leith í Skotlandi, sum ferðamannaskip til Føroya vanliga gjørdu fyri at fáa útgerð. Hetta var eitt frálíkt eyka upplivilsi á hesi longu
hjá sorinskrivaranum frá kl. 9 til 5, og so fór eg á posthúsið. Hetta vóru ofta langir dagar. Tá skip kom úr Danmark við posti var eg ofta ikki liðugur fyrr enn til skrivstovutíð morgunin eftir. Eg havi
torvi. Hesir menn, sum komu rógvandi til Havnar, vóru vanliga slíkir, sum vóru givnir at fara til skips. Hetta vóru pápar til teir menn, sum fiskaðu undir Íslandi. Nakrir menn máttu jú vera eftir í bygdini
hetta er at siga, at fiskimenn hava bert fingið ósannindini frá formanninum, sum enntá fór umborð á skip við síni søgu, men ikki vildi/tordi at stíga alment fram. Hetta er annars eisini ein váttan um, at
minni teirra. Um Pola Poli var føddur 25. august 1912, og hann tók skiparaprógv í 1935. Hann fór til skips í 1928 við Johan í Gjørðum við Riddaranum. Hetta var árið eftir ta syrgiligu vanlukkuna í 1927
aftur íaftur. Menn hildu, at hon mundi hava siglt seg á eina minu. Eftir stríðslok fór Leivur til skips og stríddist á thilju og brúgv dastið av eini hálvari øld. Fyrstu tvey árini við koltogaranum “Urd”
hann eisini inntil hann doyði. Í mong ár var hann agent firi tað danska guvuskipsfelagið, sum heldur skip til at flita post til og frá Føroyum og Íslandi. Annars hevur hann verið konstitueraður sorenskrivari
veiðitrýstið á toskastovnin gerst so stórt, tí hann er dýrast, og ongar beinleiðis forðingar er fyri, at skip fara frá bíligari fiskasløgum til toskin sum tann dýrasta. Tí gerst veiðitrýstið á toskastovnin alt
fisk, vóru teir av týskarunum roknaðir sum fíggindar, hóast talan var um siviliar fiskimenn, hvørs skip høvdu Merkið málað á síðuna. Tí var ikki tespiligt at sigla millum minur og kavbátar, og tilsamans
