skalt tú bara fara avstað. Lívið er soleiðis, at tú fært nøkur tilboð og nakrar avbjóðingar, og so snýr tað seg um at taka lívið, sum tað er. Lívið er tað, sum lærir okkum, og hetta farloyvið, sum eg nú

naturalistiska upprunanum kenst uppsetingin bæði moderna og livandi. Samfelagsins taparar Náttarherbergið snýr seg um tey fátækastu og mest útstoyttu í russiska samfelagnum um næst seinasta aldarskiftið. Vit eru

grundleggjandi eginleikar, sum sambært honum eru fortreytir fyri persónligari menning og framburði. ? Alt snýr seg um respekt og trúvirði. Tá eg t.d. skal standa fyri parti av eini stórari verkætlan fyri 800 milliónir

fjølmiðlar mestan dent á? Fert tú at útgreina evnisvalið í føroyskum fjølmiðlum, sæst skjótt, at tað snýr seg mest um fíggjarlig/búskaparlig viðurskifti í samfelagnum, politikk (lands- og bygdapolitikk),

er sera umráðandi av samvinnan fevnur um annað enn marknaðarsømdir í keyparalondunum. Kappingarføri snýr seg eisini um, hvussu vit eru við í ørðum altjóða samstarvið, eitt nú um arbeiðsmarknað, tænastur

váttan um, at løgtingsskrivstovan miðvíst viðvgerð mál løgfrøðisliga alt hetta hvønn og hvat málið snýr seg um, soleiðis sum hetta verður »bestilt« av viljanum hjá løgtinginum. Ikki fiskivinnumál. Hetta

at tað sanniliga eisini er stuttligt og spennandi. Ikki nógv býarlív Gerandisdagurin hjá Guðruni snýr seg í høvuðsheitum bert um tónleik. Flestu konserturnar eru vikuskiftið, so føroyski sangfuglurin

Enn eina staðfest, at kravið um at "lóg er lóg og lóg skal haldast" valdast hvønn og hvat málið snýr seg um. Søgan um "Jógvan S" lýsir so væl sum nakað politisku skipanina í Føroyum. Eitt áhugavert í hesum

hetta framúr góð atletisk evni. Hetta lærir tú als ikki í Føroyum, sigur Ingi Højsted. Og í Arsenal snýr tað seg ikki bert um at vinna dystir. ?Sjálvandi vilja vit vinna allar dystir, men týdningarmesta

tunger vil sige at kysse/ sproget som sådan. Kysse/ Og for hvis skyld hvis ikke for sproget". Hetta snýr greinin: "Bunden og resten í håret ? Om de nye forfatteres affærer med sproget" hjá Stefan Kjerkegaard