fevnir um nýggjan klimaskerm, nýinnrætting og nakað av lendisarbeiðið. Høvuðsarbeiðstøkan umfatar: Timbur-, snikkara-, gólv-, málara-, HVS-, elarbeiði og lendisarbeiði, umframt samskipan av hesum. Tilboðini

nakað fyri, valdi sær nú nakrar persónar at ringja til. Hetta vóru fólk við ymiskum førleikum til timbur, el og annars við fakligari vitan. Onkur hevði eisini kommunupolitiska ávirkan í økinum. - Hetta

harvið eisini hjá skipasmiðjuni Mest og El-Service. - Í Funningsfirði hevur nógv virksemi verið á timbur- og plattaverksmiðjuni hjá felagnum, Atlantshav. Felagið hevur bygt út á landi og flytir nú alla

eitt nú danir gera, skrædna summar ballur, og kemst hetta m.a. av dekkum, sum bresta, og kvarnað timbur, sum stingur úr­, skriva IRF

ígjøgnum Hvannasund. Her slongdust vit millum petroleumsdunkar og mjólkardunkar, livandi kálvar, timbur og máling, barnavognar og annan farm. Hetta tók sína tíð. Viðraði ikki á Svínoyareiði, varð lagt

kom við timbur, vóru eg og Hjalmar Gutte­sen bidnir um at koma av fiska­plássinum, har vit arbeiddu, at lossa hesa skonnart. Frá hesum degi varð eg ver­andi hjá Lützen at skilja viðin í timbur­handlinum

alin breið og 5 alin høg. Í 1879 varð nýggj kirkja bygd. Hon var lagað úr gróti. Vestari endi var timbur uttan, og skjøldurin eystanfyri var eisini av timbri. Gólvið var eisini úr timbri. Kirkjan var kollut

búsetast har. Martin hevði stoypt grundina til húsini - hetta var undir krígnum - og ringt var at fáa timbur og annað til eini hús, so tey gjørdu av at flyta til Gásadals, tá elsta barnið, Jutta, var tríggjar

málingahandlinum hjá Poul í Geil. Har var hon til 1928, tá hon fór at ar­beiða í tí nýstovnaða Havnar Timbur­handil. Tá timburhandilin í 1970-unum flutti niðan á Háls gavst Kittan og gjørdist heimagangandi

Hár/Smyrsl: Janita Honnudóttir / Sunneva Thorsteinsson Ljós: Árni Baldvinsson Ljóð: Jóannes Steingrund Timbur: Benny Nielsen/Andreas Jacobsen Jarn: Jeffri Olsen Myndamaður: Høgni Heinesen