sleppa til Føroya, uttan at kanning verður tikin av teimum við landamarkið. Ein stórur partur av hesum kom fram í orðaskiftinum í fyrstu viðgerð av uppskoti um at geva landsstýrismanninum heimild at avmarka

møðsamt, sigur Hans Pauli Samuelsen. Hann greiðir frá, at tað var soleiðis líka til útjavnandi málið kom. – Málið til 2-2 var forloysandi fyri okkum, tí eftir tað fóru vit at spæla fótbólt, og allir komu

Rosselkhoznadzor hevur lagt ynskið fyri limalondini í Euroasiatisku búsksparsamgonguni. Seint í vár kom svar frá Rosselkhoznadzor, at ynskið hjá Heilsufrøðiligu starvsstovuni var gingið á møti av øllum

Hetta hevur sambært Visit Nólsoy verið ein trupulleiki líka síðan Ternan fór og Erla Kongsdóttir kom sum avloysari. Áðrenn jól var sama skil, og tá vóru eisini fleiri hús, ið blivu turrbrend - millum

avgreidd. Tað er serliga umstøðurnar kring koronutiltøkini, ið hava sett dám á tingarbeiðið í vár. – So kom hetta við korona. Tað var 12. mars, og vit steðgaðu tingarbeiðinum, sum so nógv annað í Føroyum og [...] sum gjørligt. – Tað var við ordiligum avmarkingum. Vit mæltu til, at tað bara var ein meiriluti, sum kom her, so mann fekk atkvøtt. Og soleiðis bleiv tað praktiserað. Soleiðis gjørdu vit eisini til tann seinna

at merkja grindina. Talan er um grindina, sum bleiv funnin seinnapartin í Tangafirði. Tá ið samanum kom, høvdu 53 hval lagt beinini. Sjálvt um tað var nógvur vindur, gekk drápið fyrimyndarliga væl, siga

dugnasemi og ágrýtni, og at tað var at undrast á allar tær listabøkur, hann hevði loyst úr lagdi. Og í dag kom so »høvuðsverkið« út - Sekel, um føroyska list í 100 ár, sum Mikael Wivel hevur skrivað. Mikael Wivel

eitt horn í síðuni á semingsstovninum. Tí í skrivinum, tey sendu út í gjár, sum gjørdi, at røringur kom í, byrjaðu tey soleiðis: » Semingin hjá Semingsstovninum hevur ikki borið á mál, og tí er brennandi

Hondbóltur: Formaðurin í Stjørnuni, Kristoffur Ragnarsson, viðgekk eftir dystin, at tá Tjaldur kom upp á 16-16 mitt í seinna hálvleiki, fór hann at hugsa um pengakassan. Hevði Tjaldur vunnið í gjárkvøldið

at tað stóð so illa til hjá honum. Vit vóru als ikki fyrireikað upp á hetta. Henda morgunin, eg kom suður at vitja hann, var lagið gott á honum. Hann lá saman við tveimum øðrum sjúk­ lingum og spurdi