umhvørvini verður gjørt við ljósabroytingum. Tónleikur /ljóðmyndir hevur Magnus Johannessen gjørt. Ljós stendur Christian Kruse fyri og leikstjórna hevur Hjørdis Johansen. Búnar hava Ebba Sofía Kruse, Hjørdis

onki við sambandspolitikk at gera. Suðuroyar Sambandsfelag hevur virkað síðani áðrenn tú sást dagsins ljós og verður ikki avtikið, bara tí tú heldur tað. Betur er bøtandi hond enn spillandi tunga. Við sam

ein kvinna, sum hevur alla orsøk at vera beisk, miðskeiðis í sorg, sakni og grovum mismuni kastar ljós á tað, hon hóast alt hevur at takka fyri. Eitt sinnalag, vit ríku luksusdýr í vesturheiminum eiga

ein kvinna, sum hevur alla orsøk at vera beisk, miðskeiðis í sorg, sakni og grovum mismuni kastar ljós á tað, hon hóast alt hevur at takka fyri. Eitt sinnalag, vit ríku luksusdýr í vesturheiminum eiga

O, tíni reinu eygu ljós og blá meg minna á tað dýpið sum eg sá - (tað sjeyogtjúgá ár nú eru síðan'). Títt andlit er so yndisligt at sjá, og røddirnar um tíðirnar sum tá ið landsins vitni, umboð fóru víðan

góð viðmæli sum einstaklingur, og við sendingini “Sterkur veikleiki,” hevur tú varpað eitt so stórt ljós á støðu teirra sinnisveiku. Hetta, sum í føroyinginum liggur sum bralandi sjóðan í undirvitskuni.

nevndarlimirnir eru Mary Antonsdóttir og Tóra Tórgarð. - Felagið ger sína ávirkan galdandi við at varpa ljós á støðuna á røktarøkinum og úrslitið av tí er, at eldraøkið hevur fingið hægri játtan, sigur nevndin

so sjónin hevur altíð bilað honum. Hevur Thorstein ikki kunna gletst um sólarljósið, hevur annað ljós lýst fyri honum: Ljósið frá honum, sum føddur varð jólanátt. Frá barn og ungdómi av hoyrdi Thorstein

byggir á vitanina um heilans elektronisku sveigg, sum kunnu mátast. Skiftivís verða skjót ljóð og ljós send til vinstra oyra/høgra eyga og umvent. Hetta bøtir um vantandi javnvágina millum tær báðar hálvurnar [...] r koma ymisk eletronisk ljóð og róligur tónleikur inn í høvdið, og í brillunum blinkar eitt reytt ljós. Fyri at viðgerðin skal eydnast er neyðugt at vilja tað sjálv/ur. Tað tænir ongum endamálið, um foreldrini

var altíð myrkt. Arbeiðsljósið var kertuljós, sum varð sett í saltið. Tað mundi vera avmarkað hvat ljós hetta gav. Hesi árini Theodor var við slupp vóru sera vandamikil. Tað var javnan, at skip hvurvu við