bók, og sum tað skilst hevur hesin skyldmaðurin hjá Símuni verið ein skila- og heiðursmaður. Anna og Jens Christian Evensen komu til Viðareiðis sum prestafólk í 1871. Tey avloystu Ernst Vesenberg, sum beint
Mortensen. Tey búðu fyrst í Vágum, síðani í Havn. Jacob sigldi úti í eina tíð og búsettist so í Hillerød. Jens búði í Keypmannahavn. Hermund doyði av sjúku 14 ára gamal. Hans búsettist á Havnarfirði í Íslandi
havt við ÍSF at gera. Tað er tiltikið, hvussu væl politiski partamaðurin hjá Torleifi Sigurðsson, Jens Otto Krag, var upplagdur, tá hann legði frá sær sum danskur forsætismálaráðharri. Boðini komu púra
eingin hevur kunnað umrátt seg. Jens var av bestu svimjarum. Tað undraði fólk, at so nær landi teir vóru, at í minsta lagi Jens ikki hevur kunnað svomið til lands. Jens skuldi verða kokkur við okkum við [...] í ein bát at fáa tað uppá land. So vanlukkuliga endaði hesin beinin, sum Jens vildi gera Pola. So merkiligt kann tað vera. Jens skuldi havt verið umborð á Ósa hendan dagin, vit komu suður. Hann skuldi [...] til Pola, men hann hevði sæð Pola farið inn um dyrnar. Eisini verður sagt frá, at svágur Jens skuldi hoyra Jens rópa á seg. Slíkar frásagnir hava ikki verið óvanligar frá øðrum vanlukkutilburðum. Poli
fekk eisini um hesa tíðina ein son, sum longu var navngivin. Hann fekk eisini navnið Poli. Um Jens Leo Jens Leo var ættaður úr Fámjin og var giftur til Porkeris við Onnu, dóttir Johan Godtfred, beiggja [...] gjørdist aftur einkja. Hon er nú 87 ára gomul. Torleif Bech, sum var saman við Jens við Ósa, greiðir frá um tíðina saman við Jens: “Hann var við okkum um summarið í 1952. Vit mistu møguleikan at fiska við [...] gjørdu við Ósa til saltfisk, hetta var við snøri, lodd og tveimum húkum. Jens og eg stóðu á bógnum. Eg nevni hetta fyri at minnast til Jens eisini, ein stak raskur maður, hartil vinsælur og góður at vera saman
Nú ráddi um at fáa sett ein mann umborð á Falkin. Teir høvdu eina lissu í bátinum og gjørdu enda á Jens á Miðjørð, sum var porkeningur. Hann fór upp í rongina, klárur at leypa, komu teir so nær. Tá eydnaðist
gang i ny retning, bruges især til fangst af fladfisk, torsk og kuller. Opfundet af de danske fisker Jens Laursen, kaldt Væver (1822-1914). Hesin fiskiskapur gekk mest fyri seg í Íslandi, eisini inni á fjarðunum
Jón Andreasen 4,0 Rógvi E. Nielsen 3,5 Bogi Hansen 2,8 Vagn Heldarskarð 2,8 Andreas Andreasen 2,0 Jens Chr. Hansen 2,0 Terji Petersen 2,0 Jónfinn Thomsen 1,0 Hans K. Simonsen 1,0 Hjalti T. Jógvansson 1
sum plaga at veiða havhest, spentir, hvussu havhestatíðin, sum nú stundar til, man fara at roynast. Jens-Kjeld Jensen, fuglaútstappari, sigur, at ógvuliga torført er at siga, hvussu eitt fuglaár fer at roynast [...] betur, men kortini hevur hetta árið roynst av teimum allar ringastu til lunda, sigur hann. Havhesturin Jens-Kjeld sigur, at hann hevur onga meting av, hvussu støðan við havhestinum er í ár. - Men tað nýtist [...] grasið er ógvuliga sítt ár. So, hetta er ikki ein samanburður, sum kann brúkast til nakað serligt. Jens-Kjeld heldur tó, at havhestaungin er seinur á veg í ár, tí flestu ungarnir sóu smáir út og vóru framvegis
Højsted, lærari, Jóhan K. Joensen, stjóri, Tom Joensen, fyrstilærari, Anfinnur Kruse, byggimeistari, Jens Pauli G. Nolsøe, varaskúlastjóri og Rólant Poulsen, skipari.
