lesandi eru kanska serliga áhugaði í fleiri evnum, eitt nú barnaansing. Ein trupulleiki, ið serstakliga rakar nýútbúna føroyingin, ið ætlar sær at flyta heim aftur til Føroya, er vantandi trygd fyri barnaansing
at hanga sjónligt á honum. Um hann ikki leggur frá sær, og ein meiriluti er fyri einum misáliti, rakar tað eisini Anfinn Kalsberg, løgmann. Hann hevur givið Jørgen Niclasen og fyrisiting hansara eina átalu
hjá ÍF hevur bóltin á egnari hálvu. Hann skal senda ein langan bólt frameftir vøllinum, men hann rakar í ryggin á Tórálvi Poulsen, sum síðani setir beina kós móti málinum. Hann sendir framvið málverjanum
num. Trupulleikin hjá Torbjørn Jacobsen er, at hann mangan skjýtur við ov spreiddum høglum og tí rakar stórt sæð øll, sum stinga nøsina fram. Tá hann skýrir alt á økinum hjá Djurholm politiskar setanir
skapandi listafólkini, ið skulu hava betri kor at virka undir. Troðið er sjálvandi landskassin. Her rakar málgagnið hjá Tjóðveldisflokkinum í plett. Og avdúkar bæði egnan og floksins hugburð og holdning til
vera orsøkin til, at hann hevur tikið seksløbaran fram og skjýtur til vinstru og høgru og eisini rakar løgmann - men harvið eisini óbeinleiðis sín egna formann! Skuldsetingin móti løgmanni er nevniliga
kann hon gerast ein landsumfatandi vanlukka. Og tí má ALT gerast fyri at sleppa undan, at sjúkan rakar onnur alibrúk. Spurningurin er um okkara myndugleikar eru nóg væl mannaðir og fyrireikaðir til at
ein onnur søk. Tað kann sjálvandi væl vera, at tað ikki hendir. Men um man ikki siktar ov høgt, so rakar man ov lágt. Vit taka kappingina á álvara og venja rættiliga nógv undan finaluni. Hvørjum fara tit
hann sigur í sama viðfangi, at ikki eru tað nógvir útróðrarmenn av hansara slagi í bygdini, og tí rakar tað ikki so hart. Erling hevur fingið útgerð at sóttreinsa bátin við, og tí kann hann halda leiðina
vísir á, at nú bankarnir í størri mun hava lagt seg eftir at veita seriulán, heldur enn annuitetslán, rakar ein rentuhækking lántakaran við størri kraft enn áður. Eisini vísir hann á rentuhækkanina, sum Hú