heldur, at Gilbert Deya, biskuppur, ger sær dælt av barnleysum hjúnum, sum ofta eru til reiðar at gera hvat sum helst fyri at fáa børn. -Hetta eru ikki undurbørn, men børn hjá øðrum, og myndugleikarnir

altí: veri: áhuga:i fyri teimum, sum ikki hava ta: so gott, sigur Frí:bjørn, og so kennist ta: fínt at gera mun. Fólk rundan um tey spyrja ofta, hvussu tey orka, men ta: tykist ikki at ver:a nakar trupulleiki

og bretska hervaldið við stolnum og fjaldum málningum og pylsum. Vápnaður við sjarmu roynir René at gera hervaldinum, mótstøðurørsluni, konuni og elskarindunum til vildar, men hetta er sjálvsagt eingin løtt

hvussu fá og avmarkað tilboðini til sálarsjúk eru í Føroyum. Hann er púra avgjørdur; tað letur seg ikki gera at verða búgvandi í Føroyum undir verandi umstøðum. Í dag gongur Tórhallur millum annað í Fjálva, [...] trívast í Føroyum. Sjálvsagt skulu tey, sum mann vendir sær til á Almannastovuni, vera skikkað. Hetta gera vit t.d. við at veita eftirútbúgving. Vit eiga at fáa bústaðir, ið eru ætlaðir hesum bólki, soleiðis

virði í hesum, og leggur minni í hvat onnur halda. Gunnvá sigur: ”At vera partur av samfelagnum er at gera tað sama sum hini og kunna tað sama sum hini.” Hon vísir á, at tað sjálvandi er truplari at fáa endarnar

Hetta gevur orsøk til at kanna landskassans roknskapir - ikki 25 ár aftur í tíðina - tað kunnu onnur gera - men 5 ár: 2000-2004. Av almennum roknskapum framgongur, at í nevnda tíðarskeiði hevur landskassin [...] sála, í vertskapi í Keypmannahavn eina ferð fyri umleið 58 árum síðani loyvi eg mær (ósmæðið) at gera til míni: "Je kenni mín begrensning".

tey hava tørv á! ?At skúla- og fólkabókasøvn summa staðni fara at rúmast í sama høli, sum tey nú gera í nógvum millumstórum bygdum, er kanska ikki tað optimala, men tað er kortini skilabetri at brúka

(glorybox) hava nevniliga dugað tað, sum so ofta miseydnast: at vera síni egnu list trúgv og soleiðis gera sjálvstøðugan og dynamiskan tónleik. Í danska Prix-Føroyar, sum eitur »DM i Rock,« vóru tey í semifinaluni

mega-talentinum, men júst tað er ikki tað, sum Jón Bjarnason velur at gera. Og júst tað er ikki tað, sum Føroyar skulu velja at gera. Sigurin hjá Páli vísir meira enn nakað annað, at hart arbeiði, trúgv

upplivingarnar eru tí tær somu, sum altíð. Tað kann saktans vera gott. Men tað er í grundini synd ikki at gera sær dælt av øllum tí margfeldni, sum Keypmannahavn hevur at bjóða. Eitt tað besta við at ferðast er