flokkinum ein Nostradamus í búkinum, tí tey hava merkiliga góð evni at spáa um framtíðina. Og teir tosa gud hjálpi tú mær enn um flaggið, føroyska málið og fólkaatkvøðuna. Tað er ca. tað sama sum at fólk enn
mann, sum alt sítt lív hevur arbeitt og bara havt hendurnar á at líta, og sum hevur sett álit sítt á Gud, í staðin fyri á útlendskar pengar. Eg havi sæð í bløðunum sambandsmenn skriva um sambandshugsjónina
kunnu vit onki gera við, men at krevja at gud skal vælsigna homoseksualitet, sum í donskum kirkj-um, og aðrastaðni, er tað sama sum at biðja fanan góðtaka gud, skilji tað, tað letur seg ikki gera. Spurningin
havt við Bergen-sáttmálanum og tí romantisku niðurstøðu, at nú skulu vit hava ein tjóðfund, og for Guds skyld ikki mugu atkvøða um nakað, sum kann gera okkum til lim í danska ríkinum. Hetta hóast vit hava
Folkekirkens forfatning ordnes ved lov. § 67. Borgerne har ret til at forene sig i samfund for at dyrke Gud på den måde, der stemmer med deres overbevisning, dog at intet læres eller foretages, som strider mod
bíbilskt orðafelli: Sum tit bæði síggja og hoyra. Tá ið tit síggja hetta henda skulu tit vita, at ríki Guds er nær, tað skal líka nevnast, at her er ikki bert talan um tað ríkið, sum skriftirnar siga: Er innan
spurningur inni í okkara venjingarhøli. Hvat nú um tað vóru fleiri kvinnur í skriftunum. Hvat nú um Gud var umtalað Guda, og hvat nú um Jesus var ein kvinna, ið kallaðist Jesua? Tey trý handan listabólkin [...] hesaferð við einum jólakalendara. 24. brot úr bíbliuni - við einum snari. Øll kynini eru býtt um. Gud er Guda, Jesus er Jesua og djevulin er djevlan. Durita Dahl Andreasen sigur soleiðis um jólakalendaran
dømis, ofta um torføru livikor teirra kristnu í londum í miðeystri, har trúarlæra ikki einans er guds lóg, men landsins lóg. Í hesum londum er ein trúarbólkur sterkur, men eingir aðrir frælsir. So,
til dømis, ofta um torføru livikor teirra kristnu í londum í miðeystri, har trúarlæra ikki einans er guds lóg, men landsins lóg. Í hesum londum er ein trúarbólkur sterkur, men eingir aðrir frælsir. So, um
ermum og krámaðu niður í vatnið eftir toskunum sum har svumu- veiðimannangenið fornoktar seg ikki, og Gud havi lov fyri tað. Sjómannadagurin er komin fyri at verða og umhvørvið har á Stongunum í okkara fremsta
