Zealandi hinu megin klótuna – og tað er fyrsta floks kjøt, sigur hann – kjøt av neytum, sum liva í Guds fríu náttúru, neyt, sum ongantíð hava kent rákan av hvørki kraftfóðuri ella heilivági. Jørgen er giftur

liðini á landsstýrismanninum í fiskivinnumálum, tá ið vit hava samráðst um svartkjaft, men hetta má for Guds skyld ikki henda, tá ið vit aftur fara at samráðast við norðmenn, íslendingar og ES aftur, sigur Jákup

vegna Guds óndskap, men vegna Guds rættvísi. Annars sigur Gud um seg sjálvan, at hann er kærleiki, men hann er eisini logandi eldur! Enntá tey, sum siga, at Gud er óndur, elskar Gud. Tað er Gud, sum heldur [...] Kendi tú Gud, tosaði tú ikki so, tað eri eg æviga vissur í. Tí Gud er kærleiki. Øll trúgvand menniskju, sum eru komin nær inn til Guds ? tí tað kanst tú koma og tað ynskir Gud ? tey hava sanna, at Gud er ein [...] lívinum til tað æviga. Tað er Gud, sum hevur sett okkum inn í henda heim, tí er tað eisini bara Gud, sum kann taka okkum út higan aftur. Himin og jørð eru Guds, so bara Gud kann avgerða, nær eitt menniskja

hann. Øll mugu bara skilja, at hetta ikki snýr seg um, at nakar “útnyttar” nakran annan. Vit eru – Gud havi takk og lov – partur av Vesturheiminum og teirri hernaðarsamgongu, sum verjir Vesturheimin. Onnur

so at fyrsta lyftið varð lovað á donskum:"Jeg lover på min Ære efter bedste Evne, at være tro mod Gud og mit Fædreland, at være hjælpsom mod alle Mennesker og holde Spejderloven". Til 50 ára haldið í 1978

úthúsum. Tey kristnu ynskja snøgt sagt bara at koma saman at lovprísa Gudi. - Tað ljóðar og kókar av Guds ríki allastaðni í Kina, staðfestir Dennis Balcombe.

matstovum og øðrum í eina av tveimum heimssøguligu plássum vit hava í landinum. Býarskipan er sum harra Gud veit blivin ein ovurstór fløkja við kanksa 100 serstøkum byggisamtyktum, ið alt er av somu orsøk og

ihjel ved at hænge ham op på et kors, som vi hørte i påsken. Men gammel kærlighed ruster ikke, og Guds kærlighed er så skinnende som aldrig tidligere. Han er så ung og så stærk som nogensinde og her i [...] og tildækker sin brud med kys og kærtegn, så hun bliver ganske ør. Apostlene bliver så medrevet af Guds brændende kys, at de begynder at tale i tunger og sige mærkelige ord på fremmede sprog. Og det er [...] tale med hende, ligegyldigt, hvor hun kommer fra. Men kan man nu tro på alle hans søde ord? Er denne Gud ikke lidt påtrængende? En ærbar pige skal ikke falde for den første den bedste. Men det er svært at

verða róptur ikki bara Shahanna Shahur, men eisini t.d. Alheimsins Friðskjól, Landanna Sigurharri og Guds Skuggi á foldum. Tey, sum sýttu fyri at heiðra hann, vórðu koyrilsflongd, grivin livandi ella brend

Eiði hevur júst endurnýggjað sær koyrikoyrtið, og at Hvalbiarprestur sigur, at vit skulu trúgva á Gud og venja okkum við, at menniskju eru ymisk. Hetta og nógv annað kanst tú lesa í stóra Jólablaðnum hjá