kunnu ikki annað, enn taka hana til eftirtektar. Sjálvandi skulu vit seta mørk fyri, hvat man kann loyva sær at siga á tingi, men tað kundi kanska verið gjørt við, at allir flokkar luttóku í tí viðgerðini

komin. At uppsøgnin verður nýtt í eini neyðtøku av arbeiðsstaðnum er at fara út um, hvat ein kann loyva sær, og átti ikki at vunnið frama nakrastaðni. Sum leiðandi yvirlækni á skurðdeplinum eri eg í villareiða

fullstendiga nor­malt hjá børnum at telja annanhvønn lyktapela og nikka fimtan ferðir áðrenn tú kanst loyva tær sjálvum at binda lissur, ella vera alt møguligt—genta, drongur, robottur ella hundur—men tað er

fleiri aðrar veitingar til Føroyar. Til dømis loyva teir sær at byggja prestagarðar, løna alla prestastættina fulla løn, umframt bisp og bispagarð. Somuleiðis loyva teir sær at taka alla ábyrgdina og kostnaðin

fyri hvør nú fer at sleppa framat, og harvið hoyra til tey útvaldu kapitaláhugamálini, sum kunnu loyva sær at geva føroyingum tilboð uppá “bíligan streym”. Kommunali felagsskapurin SEV verður av góðum

eitt brot burtur úr eini heild og so nýta tað í einum heilt øðrum samanhangi, men eg fari kortini at loyva mær at gera tað her. Mær rann í hug sálmaregluna: »Fyri tí tú veitst er rætt doyggj, um so má vera« [...] fyri sínum sjónarmiðum. Hann er hugsjónarmaður, bæði so og so, so tað stendur eftirí. Eg fari nú at loyva mær at gita, hvørjir tankar bilgjast innan í hesum manni í dag. Fyri mær er eingin ivi, at maðurin

eru enn ikki bundin at arbeiðsmarknaðinum og hava ikki stovnað egna familju og kunnu av somu orsøk loyva sær meira, tá tey geva sína meining til kennar. Teymarnir at arbeiða, skapa og úttala seg eru fríari

kommunurnar kundu nýta tíðina at finna hvønn annan og liviligastu loysnina. Undirritaðu kommunur loyva sær at heita á kommunurnar í »býarbólkinum«, allar hinar kommunurnar í landinum, løgting og landsstýrið [...] Fólk, ið nú búgva og helst skulu koma at búgva, trívast og mennast saman í og kring landið alt. Vit loyva okkum at minna m.a. »býarbólkin«, løgting og landsstýrið á, at núgaldandi lániskuldaravtalan við

egnari sannføring og um Hanus og Janus so høvdu havt annan hugburð nú, enn tá teir søgdu seg ynskja at loyva samkyndum at giftast í Føroyum, eru tað júst teir, sum burdu traðkað fram og grundgivið. Veruleikin

føroysku politikararnir hava kunna útvega fiskiflotanum ikki eru nøktandi, so ongin politikari kann loyva sær at finnast at slíkum verkætlanum uttan so at hann hevur nakað betur at bjóða. Og hinvegin má tað